آلمان در ژوييه سال 2000 در زوريخ از بين چهار نامزد، به عنوان ميزبان جام جهاني 2008 انتخاب شد.

آفريقاي جنوبي، انگليس و مراکش سه نامزد ديگر برگزاري اين مسابقات بودند، اگر چه برزيل نيز سه روز قبل از شروع راي گيري از پيشنهاد خود انصراف داده بود.
سه مرحله راي گيري انجام شد و در هر مرحله کشوري که کمترين راي را آورده بود، کنار رفت تا سرانجام آلمان با کسب بيشترين آرا نسبت به آفريقاي جنوبي، امتياز ميزباني را به دست آورد.
آلمان با وجود اين موفقيت در کسب ميزباني، گرفتار ماجراي ارتشائي شد که تا مرحله درخواست براي راي گيري مجدد پيش رفت.
در شب قبل از راي گيري، مجله تايتانيک چاپ آلمان با ارسال نامه هايي به نمايندگان فيفا به آنها پيشنهاد هدايايي در قبال راي آن ها کرده بود.

** چهارمين قهرماني ايتاليا
تيم هميشه مدعي ايتاليا با شکست فرانسه در ضربات پنالتي، به لطف تلاش تيمي و گلزني 10 بازيکنش، براي چهارمين بار جام قهرماني را به خانه برد. بازي فينال بعد از اين که با تساوي 1 بر 1 در وقت قانوني تمام شد، در ضربات پنالتي با نتيجه 5 بر 3 به سود لاجوردي پوشان خاتمه يافت.
البته آلمان هم زياد ناکام نماند و با گلهاي "ميروسلاو کلوزه" سوم شد تا مردم سراسر اين سرزمين را غرق در جشن و شادماني کنند. آلمان در رده بندي پرتغال را 3 بر 1 در هم کوبيد.

** جام جهاني 2006 در بين پر بيننده ترين جام ها
مسابقات جام جهاني 2006 را مي توان يکي از پر بيننده ترين جام ها دانست، به طوري که بازي فينال را 1/715 ميليون نفر در سراسر جهان تماشا کردند.
بنا بر اين جام هجدهم بعد از مسابقات 2002، 1994 و 1990، از نظر بينندگان تلويزيوني در رده چهارم قرار گرفت.

** 198 تيم در مقدماتي
در مرحله مقدماتي جام هجدهم که از سپتامبر 2003 آغاز شد، 198 تيم از شش قاره شرکت کردند و در پايان 31 تيم از جمله ايران جواز صعود به مرحله نهايي را به دست آورند تا در اين مرحله در کنار آلمان ميزبان به رقابت بپردازند.
آلمان به عنوان ميزبان به صورت خودکار صعود کرد و 31 سهميه باقي مانده بين قاره ها تقسيم شد.
براي اولين بار مدافع عنوان قهرماني نتوانست به صورت خودکار صعود کند. 13 تيم از اروپا، پنج تيم از آفريقا، چهار تيم از آمريکاي جنوبي، چهار تيم از آسيا و سه تيم از منطقه کونکاکاف به جام جهاني رسيدند.
همچنين دو سهميه باقي مانده نيز بعد از برگزاري ديدارهاي پلي آف بين نمايندگان آسيا و کونکاکاف و همچنين آمريکاي جنوبي و اقيانوسيه مشخص شد.
هشت تيم آنگولا، ساحل عاج، جمهوري چک، غنا، توگو، ترينداد و توباگو، اوکراين و صربستان و مونته نگرو براي اولين بار طعم حضور در جام جهاني را چشيدند. جمهوري چک و اوکراين براي اولين بار به عنوان يک کشور مستقل در مسابقات شرکت کردند در حالي که قبلا به عنوان بخشي از چکسلواکي و شوروي در جام جهاني بازي کرده بودند.
صربستان و مونته نگرو نيز در جام جهاني 1998 در قالب تيم ملي يوگسلاوي در جام جهاني حضور يافته بود.

** 64 بازي در 12 ورزشگاه در 12 شهر
مجموعاً 12 ورزشگاه در 12 شهر برلين، دورتموند، فرانکفورت، گلزن‌کرشن، هامبورگ، هانوفر، کايزرسلاترن، کلن، لايپزيگ، مونيخ، نورنبرگ، اشتوتگارت آلمان براي ميزباني جام جهاني انتخاب شده‌ بودند.

** آلمان - کاستاريکا؛ پر گل ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام جهاني
جام جهاني 2006 غرور ملي از دست رفته ژرمن ‌ها را بازگرداند. آلمان در ديدار اول 4 بر 2 کاستاريکا را برد تا اين مسابقه پر گل‌ترين بازي افتتاحيه تاريخ جام‌هاي جهاني شود. ميزبان در نهايت با سه پيروزي به دور بعد راه يافت و اکوادور هم دوم شد. کاستاريکا در اين مرحله حتي يک امتياز کسب نکرد.
انگليس فاتح گروه دوم شد، اما آمار نشان نمي‌دهد آنها چقدر سختي کشيدند تا به اين موفقيت برسند. ترينيداد و توباگو با درخشش خود، انگليس را تا دقيقه 83 متوقف کرده بود، اما سرانجام "پيتر کراوچ" سانتر ديويد بکام را به گل تبديل کرد. سوئد هم از ياران "اسون گوران اريکسون" يک تساوي 2 بر 2 گرفت تا دوم شود.
آرژانتين و هلند هم خوش درخشيدند و هر دو بازي اول خود را بردند. نتيجه تساوي بدون گل آنها در روز پاياني نتيجه اي نيست که جذابيت اين مسابقه را نشان دهد. صربستان و مونته‌نگرو هم آخرين جام جهاني خود، پيش از تجزيه را تجربه کرد. آن ها يک شکست تحقيرآميز شش بر صفر مقابل آرژانتين را تجربه کردند و آخر شدند.
مکزيک يکي از دو تيمي بود که با چهار امتياز به دور بعد رسيد. پيروزي روز نخست مقابل ايران و تساوي بدون گل مقابل آنگولا براي آنها کافي بود. پرتغال در اين گروه به آساني صدرنشين شد.
صعود غنا از گروهي که شامل چک، ايتاليا و آمريکا بود، از شگفتي هاي اين جام است. آمريکايي‌ها که چهار سال قبل به يک ‌چهارم نهايي رسيده بودند تنها يک امتياز کسب کردند که در بازي خشونت‌آميز مقابل ايتاليا حاصل شد.
"دانيله دروسي" به دليل خطا در اين بازي چهار جلسه محروم شد، اما ايتاليا در نهايت صدرنشيني گروه را به دست آورد.
استراليا که پس از 32 سال به جام جهاني برگشته بود تبديل به اولين تيم قاره اقيانوسيه شد که به دور دوم صعود کرده است. تساوي 2 بر 2 مقابل کرواسي در روز آخر براي صعود آن ها کافي بود.
در اين ديدار جنجالي، "گراهام پل" داور انگليسي سه بار به "يوسيپ سيمونيچ" کارت زرد نشان داد تا اين که سرانجام او را اخراج کند. برزيل در اين گروه سه برد به دست آورد و با تفاضل گل مثبت 6 به دور بعد رسيد.
اسپانيا جام را با در هم کوبيدن اوکراين با نتيجه 4 بر 0 آغاز کرد و با سه برد به دور بعد رسيد. اوکرايني‌ها توانستند شکست را فراموش کنند و با برد مقابل تونس و عربستان سعودي به مرحله حذفي راه يابند.
در دور دوم ايتاليا با يک پنالتي جنجالي که "فابيو گروسو" در آخرين ثانيه‌هاي بازي مقابل استراليا به دست آورد پيروز شد و سپس اوکراين را از پيش رو برداشت.
آلمان پس از برد مقابل سوئد، بازي پر تنشي مقابل آرژانتين انجام داد. "خوزه پکرمن" سرمربي آرژانتين پس از آن که تيمش 1 بر 0 پيش افتاد، "خوان رومن ريکلمه" را از بازي بيرون کشيد تا برتري شکننده‌اش را حفظ کند، اما ميروسلاو کلوزه 10 دقيقه مانده به پايان بازي گل زد و ميزبان در ضربات پنالتي پيروز شد.
پرتغال بهترين بازي تورنمنت را مقابل هلند در دور يک‌ هشتم نهايي انجام داد و سپس انگليس را در يک‌ چهارم نهايي در ضربات پنالتي برد.
اين دومين راهيابي متوالي تيم‌هاي "لوييس فليپه اسکولاري" به مرحله يک ‌چهارم نهايي بود. فرانسه هم اسپانيا و برزيل، دو غول فوتبال دنيا را برد.
در نيمه نهايي دو گل وقت اضافي باعث شد ايتاليايي‌ها به فينال برسند. گروسو بار ديگر قهرمان ايتاليا بود که گل بسيار حياتي آنها را زد.
بازيکنان کهنه ‌کار فرانسه که جور تصميمات عجيب و غريب "ريمون دومنک" سرمربي تيم را مي‌کشيدند، تيمشان را مقابل پرتغال به پيروزي رساندند. پنالتي زيدان براي برد آنها در اين بازي کافي بود.

** ايران در دور اول حذف شد
تيم ملي فوتبال ايران در اين جام با يک تساوي برابر آنگولا و دو شکست مقابل مکزيک و پرتغال از راهيابي به دور دوم باز ماند.
رکورد گلهاي تيم ملي کشورمان در جام 2006 دو گل زده در برابر شش گل خورده بود.
"برانکو ايوانکوويچ" سرمربي کروات تيم ملي بلافاصله پس از پايان جام جهاني از مربيگري ايران برکنار شد و جايش را به "امير قلعه نويي" داد.
بازي هاي علي دايي کاپيتان تيم ملي ايران و برترين گلزن ملي جهان در اين جام مورد انتقاد زياد اهالي فوتبال قرار گرفت، به طوري که دايي پس از اين جام براي هميشه از تيم ملي کنار رفت.

** زيدان ستاره اي که اخراج شد
در فينال تيم هاي فرانسه و ايتاليا به تساوي 1 بر 1 رسيدند و بازي به وقت اضافي کشيد. در اوج حساسيت، زيدان با سر به سينه "مارکو ماتراتزي" مدافع ايتاليا کوبيد تا در آخرين مسابقه رسمي خود با کارت قرمز مستقيم اخراج شود.
"ديويد ترزگه" يک پنالتي حساس را از دست داد و گروسو آخرين پنالتي ايتاليا را گل کرد تا تيمش قهرمان شود.

** تلخ و شيرين هاي جام
بعضي مي‌گويند فابيو گروسو مقابل استراليا خود را به زمين زد تا داور پنالتي بگيرد، اما اين مدافع کناري هر گاه که ايتاليا نياز به کمک داشت به داد اين تيم رسيده است.
ميروسلاو کلوزه پنج گل زد و بهترين گلزن جام شد تا آلماني‌ها به رتبه سوم برسند.
تيم "يورگن کلينزمن" در طول جام نمايش‌هايي ديدني و درخشاني داشت.
رونالدو هم با سه گل به بهترين گلزن تاريخ جام جهاني تبديل شد.

** به يادماندني ترين بازي ها
پرتغال و هلند بازي برگزيده جام را انجام دادند. اين ديدار تنها يک گل داشت که آن را مانيش براي پرتغال زد. داوري سخت‌گيرانه و رفتار خشن بازيکنان، بازي نامتعارفي را رقم زد که چهار کارت قرمز در پي داشت.
تساوي بين آمريکا و ايتاليا هم به دليل ضربه آرنج بسيار خشن دروسي به "برايان مک‌برايد" در يادها ماند.
فينال هم در حافظه همه طرفداران فوتبال باقي خواهد ماند. البته نه به دلايل معمول، بلکه به دليل تصوير ضربه سر زيدان به سينه ماتراتزي.

** بهترين گلزنان جام هيجدهم
ميروسلاو کلوزه (آلمان) 5 گل
هرنان کرسپو (آرژانتين) 3 گل
تيه ري هانري (فرانسه) 3 گل
لوکاس پودولسکي (آلمان) 3 گل
ماکسي رودريگز (آرژانتين) 3 گل
رونالدو (برزيل) 3 گل
فرناندو تورس (اسپانيا) 3 گل
داويد ويا (اسپانيا) 3 گل
زين‌الدين زيدان (فرانسه) 3 گل

** برترين هاي جام
قهرمان: ايتاليا
نايب قهرمان: فرانسه
سوم: آلمان
چهارم: پرتغال

** برنده توپ طلايي: زين الدين زيدان (فرانسه)
** برنده کفش طلايي: ميروسلاو کلوزه (آلمان)
** برنده جايزه ياشين براي بهترين دروازه بان: جيانلوييجي بوفون (ايتاليا)
** برنده جايزه بهترين بازيکن جوان: لوکاس پودولسکي (آلمان)
** برنده جايزه بازي جوانمردانه: اسپانيا و برزيل
** برنده جايزه بهترين بازي: پرتغال

** آيا مي دانيد؟
- يورگن کلينزمن سرمربي موفق تيم ملي آلمان که اين تيم را به مقام سوم جام جهاني 2006 رساند، به رغم تمايل مسوولان فوتبال آلمان در تمديد قرارداد وي، از همکاري با اين تيم صرف‌ نظر کرد و استعفا داد و "يوآخيم لاو" دستيار وي مسووليت تيم ملي را برعهده گرفت.
- تيم‌هاي برزيل، آرژانتين، چک، اسپانيا و هلند به عنوان ناکامان اصلي جام جهاني لقب گرفتند. اين تيم‌ها که به عنوان مدعيان اصلي حضور در جمع چهار تيم و کسب عنوان قهرماني بودند، در عين ناباوري از دور مسابقات حذف شدند.
- رونالدينيو هافبک طراح و سرشناس برزيلي‌ها و بارسلونا، به خاطر عملکرد ضعيف خود در جام جهاني آلمان از هم ‌ميهنان خود معذرت ‌خواهي کرد.
گفتني است مردم برزيل و طرفداران اين تيم يکي از دلايل شکست تيم برزيل را کم‌کاري رونالدينيو در مسابقات عنوان کردند و وي را مورد انتقاد شديد قرار دادند.
- کاپ قهرماني جام جهاني 2006 که به تيم ملي ايتاليا رسيده بود، بعد از وارد شدن به خاک ايتاليا توسط بازيکنان تيم ملي ايتاليا به بيمارستان رفت تا بدين وسيله روحيه‌ مضاعفي به "پسوتو" بازيکن اسبق تيم ملي ايتاليا و يوونتوس که در بستر بيماري به سر مي‌برد، بدهد.
- در مسابقات آلمان براي اولين بار سه تيم پرتغالي زبان يعني پرتغال، برزيل و آنگولا حضور داشتند. اين دوره همچنين اولين نيمه نهايي کاملا اروپايي را از سال 1982 به بعد رقم زد.
- ماکلله بازيکن 33 ساله اي که در سال 2004 از تيم ملي فرانسه خداحافظي کرده بود، در اوت 2005 بنا به دعوت سرمربي به اين تيم بازگشت و پس از کسب عنوان نايب قهرماني جام جهاني از فوتبال ملي براي بار دوم خداحافظي کرد.
- "مارچلو ليپي" سرمربي تيم ملي ايتاليا که توانست اين تيم را به مقام قهرماني جام جهاني برساند، از سمت خود استعفا داد.
- ريموند دومنک سرمربي فرانسه بعد از نايب قهرماني تيمش در سمت خود ابقاء شد و همچنان هدايت اين تيم را بر عهده دارد.
- بازيکنان تيم ملي فرانسه با شعار "با هم هستيم با هم مي‌ميريم" پا به مسابقه فينال جام جهاني 2006 گذاشته بودند تا بدين وسيله اتحاد خودشان را به رخ حريفان بکشند، اما شعار آنها چندان نتيجه ‌بخش نبود و اين تيم در فينال شکست خورد.
- براي اولين بار از جام جهاني 1982 به بعد تمامي شش قاره جهان در اين مسابقات نماينده داشتند.
- اشنايگر هافبک ملي‌پوش آلماني، تنها کسي بود که توانست در اين مسابقات و در بازي رده‌بندي سه گل به ثمر برساند و نام خود را در ليست هت تريک‌هاي تاريخ جام جهاني ثبت کند.
- ميانگين سني بازيکنان تيم ملي فرانسه به قدري بالا بود که اين تيم را به عنوان تيم پيرمردها لقب دادند. تيم پيرمردها خوش شانس بود و در عين ناباوري با حضور در ديدار فينال و کسب مقام دوم به عنوان خوش ‌شانس‌ترين تيم جام نيز شناخته شد.
- دروازه بان تيم ملي آنگولا نيز به عنوان تنها بازيکني شناخته شد که عضو هيچ باشگاهي نبود و تيم باشگاهي نداشت و در مقابل اسمش و در رديف نام باشگاه خط تيره کشيده شده بود.
- ريکاردو دروازه‌بان تيم ملي پرتغال توانست با مهار سه ضربه پنالتي متوالي در مدت 40 سال گذشته جام جهاني، نام خود را در ليست بهترين پنالتي‌گيران ثبت کند.
- کارلوس آلبرتو پري يرا سرمربي تيم ملي برزيل با حضور در نيمکت اين تيم براي دومين مرتبه بر روي نيمکت مربيگري يک تيم در جام جهاني نشست.
- کافو هافبک کهنه کار تيم ملي برزيل با سه دوره حضور در جام جهاني، نام خود را در جمع رکوردداران حضور در جام جهاني و با شش کارت زرد نيز در بين رکوردداران دريافت کارت زرد ثبت کرد.
- در جام هجدهم يک رکورد ديگر هم ثبت شد و آن دريافت 28 کارت قرمز توسط بازيکنان حاضر در اين جام بود. در دوره قبل نيز 22 کارت قرمز از سوي داوران به بازيکنان نشان داده شده بود.
- رونالدو بازيکن افسانه‌اي تيم ملي فوتبال برزيل با سه گلي که در اين جام زد، تعداد گل‌هاي زده خود را در جام جهاني به عدد 15 رساند و از اين حيث رکورددار جام‌هاي جهاني لقب گرفت.
- بوفون دروازه‌بان تيم ملي ايتاليا با درخشش در مسابقات 2006 عنوان بهترين دروازه‌بان اين رقابت‌ها را کسب کرد. در دوره قبل نيز "اوليور کان" از آلمان اين عنوان را کسب کرده بود.
- کلوزه مهاجم تيم ملي آلمان با به ثمر رساندن 5 گل در اين مسابقات آقاي گل شد. کلوزه در جام قبلي نيز 5 گل زده بود، اما رونالدوي برزيلي با به ثمر رساندن 8 گل در جام قبلي آقاي گل شده بود.
- زيدان اولين بازيکني که در فينال جام جهاني، با فوتبال ملي خداحافظي کرد، نام گرفت. وي در بازي خداحافظي خود در جام جهاني کارت قرمز گرفت و عنوان بهترين بازيکن جام جهاني را کسب کرد.
- "ساوو ميلوسويچ"، "فيليپ کوکو" و "لي وون جائه" صدمين بازي ملي خود را در جام جهاني 2006 بازي کردند، در حالي که "فابيو کاناوارو" در فينال اين جام به باشگاه صدتايي ها پيوست.

** ترکيب تيم ايتاليا، قهرمان جام جهاني 2006
دروازه بانان: جيانلوييجي بوفون، آنجلو پروتزي، مارکو آمليا
مدافعان: ماسيمو اودو، کريستيان زاکاردو، مارکو ماتراتزي، آندره آ بارزاگلي، الساندرو نستا، فابيو کاناوارو، جيانلوکا زامبروتا، فابيو گروسو
هافبک ها: مائورو کامورانزي، جنارو گتوسو، آندره آ پيرلو، سيمونه پروتا، دانيله دروسي، سيمونه بارونه، فرانچسکو توتي
مهاجمان: لوکا توني، آلبرتو جيلاردينو، فيليپو اينزاگي، الساندرو دل پيه رو، وينسنزو ياکوينتا
سرمربي: مارچلو ليپي

بعد از حوادث 11 سپتامبر 2001، نگراني زيادي در مورد تامين امنيت اين مسابقات در کره جنوبي و ژاپن وجود داشت که به همين دليل سکوهاي پدافند در اطراف محل برگزاري رقابت ها نصب شد تا با حملات هوايي احتمالي مقابله شود.
حذف مدافع عنوان قهرماني در مرحله گروهي بدون زدن حتي يک گل، مهمترين شگفتي اين دوره بود. هرچه اين جام براي فرانسه با ناکامي همراه شد اما، براي سنگال موفقيت آميز بود.
اين تيم پس از صعود به مرحله يک هشتم نهايي سوئد را با گل طلايي شکست داد اما، در يک چهارم نهايي مغلوب ترکيه ديگر تيم شگفتي ساز اين دوره شد.
در گروه چهارم نيز ايالات متحده آمريکا با کسب يک پيروزي در برابر لهستان به بازگشت اميدوار شد اما، اين بار نيز به تيم شگفتي ساز ديگري به نام کره جنوبي برخورد و با قبول شکست خيلي زودتر از انتظار به خانه بازگشت.
اروپا در گروه موسوم به مرگ انتقام خود را گرفت. در اين گروه انگليس و سوئد به دور يک هشتم نهايي راه يافتند و آرژانتين هميشه مدعي و نيجريه سر سخت حذف شدند.
شايد حساس ترين ديدار مرحله گروهي بين آرژانتين و انگليس برگزار شد و انگليس انتقام چهار سال پيش را گرفت و تنها گل اين ديدار از روي نقطه پنالتي توسط "ديويد بکام" به ثمر رسيد.
با وجود اين که مرحله حذفي قابليت پيش بيني بيشتري نسبت به مرحله گروهي را داشت اما، کره جنوبي توانست راه خود را در اين مرحله ادامه دهد. اين تيم در مرحله يک هشتم نهايي به مصاف ايتالياي مدعي رفت و با گل طلايي "آن يونگ هوان" اين تيم را از جام جهاني حذف کرد.
کره در مرحله يک چهارم نهايي به مصاف اسپانياي قدرتمند رفت و حريف را در ضربات پنالتي کنار زد هرچند که اشتباهات داوري نيز بازي را به نفع ميزبان رقم زد. حتي شکست 1 بر 0 يکي از دو ميزبان جام جهاني در برابر آلمان در نيمه نهايي از ارزشهاي کره کم نکرد و فوتبال دوستان در سراسر کشور به جشن و شادي پرداختند.
اما ژاپن ديگر ميزبان اين رقابت ها تنها به دور دوم صعود کرد و در اين مرحله مغلوب ترکيه شد. ترکيه شکست نزديکي در برابر برزيل داشت و در نهايت به عنوان سوم جام جهاني دست يافت. تيم سرسخت و تاکتيک پذير ترکيه نشان داد قدرت هاي تازه اي در قاره سبز به وجود آمده اند.
تيم هميشه مدعي آلمان در واقع پيش از آغاز جام جهاني بخت زيادي براي راهيابي به فينال نداشت اما، با ارائه بازي هاي اصيل به سبک آلماني و کسب سه پيروزي 1 بر 0 در مرحله حذفي راهي فينال رقابت ها شدند.
درخشش "اوليور کان" در اين جام سبب شد براي نخستين بار يک دروازه بان جايزه بهترين بازيکن جام جهاني را به خود اختصاص دهد. گل هاي حساس "ميشاييل بالاک" در اين رقابت ها به ويژه در يک چهارم نهايي و نيمه نهايي راهيابي ژرمن ها به فينال را هموار کرد و نبود او در ديدار فينال به دليل محروميت ضربه بزرگي به پيکر اين تيم وارد آورد.
کسي که بيشترين سهم را در صعود آلمان به فينال داشت، خود عامل شکست آلمان در اين مرحله شد. رونالدو از دو اشتباه کان نهايت استفاده را برد و هر دو گل برزيل را به ثمر رساند.
برزيل با قهرماني جام جهاني در آسيا اين رکورد را نيز به نام خود ثبت کرد که در تمام قاره هاي برگزار کننده جام جهاني قهرمان شده است. اين تيم در ميان 10 بازيکن برتر جام جهاني چهار نماينده داشت: رونالدو (دوم)، ريوالدو (چهارم)، رونالدينيو (پنجم) و روبرتو کارلوس (هشتم).

** اسطوره هاي جام هفدهم
- پائولو مالديني (ايتاليا، تولد 1968)
هنگامي که در اوج بود، بهترين مدافع جهان شناخته مي شد و همراه با ايتاليا در چهار جام جهاني حضور يافت.
مالديني با اينکه ذاتا راست پا بود، در دفاع چپ نيز فوق العاده عمل مي کرد و به خاطر کاپيتاني تيم، مهارت بسيار بالا و مديريت بي نظيرش شهرت داشت.
حرفه اي بودن وي موجب شد سال ها در بالاترين سطح فوتبال حرفه اي براي باشگاه آث ميلان بازي کند.
وي بعد از جام جهاني 2002 از فوتبال ملي خداحافظي کرد و بازي هاي ملي خود را با عدد 126 خاتمه داد. مالديني وداع تلخي داشت چون شاهد حذف زودهنگام تيم ايتاليا با گل طلايي "آن يونگ هوان" بود.
از سوي ديگر او به رغم چهار بار حضور در جام جهاني، بدون قهرماني با فوتبال خداحافظي کرد.
- هونگ ميونگ بو (کره جنوبي، تولد 1969)
اولين بازيکن کره اي که در چهار دوره جام جهاني بازي کرده، به واقع مرد آهني فوتبال کشورش است.
خونسردي او براي راهيابي کره به نيمه نهايي جام هفدهم بسيار اثرگذار و کليدي بود.
نقطه درخشان کارنامه او ضربه پنالتي سرنوشت سازي بود که با خونسردي تمام وارد دروازه اسپانيا کرد تا کره را راهي نيمه نهايي کند.
وي با 135 بازي ملي از تيم کره خداحافظي کرد و در سال 2004 در حاليکه عضو لس آنجلس گالکسي آمريکا بود، فوتبال باشگاهي را نيز کنار گذاشت.
- "خوزه لوييز چيلاورت" (پاراگوئه، تولد 1965)
چيلاورت در دهه 90 يکي از مشهورترين چهره هاي فوتبال جهان بود که قدرت فوق العاده اش در زدن ضربات آزاد و پنالتي از او دروازه باني گلزن ساخته بود.
در مقدماتي جام جهاني 2002 چهار گل براي تيم پاراگوئه به ثمر رساند تا اين آمار را به 62 گل در تمام دوران حرفه اي فوتبالش برساند.
او تنها دروازه بان تاريخ است که سه گل در يک مسابقه زده. چيلاورت بر خلاف محبوبيت بسياري که نزد هواداران داشت، به خاطر زبان تندش اغلب مورد غضب مسوولان، حريفان و حتي هم تيمي هايش قرار مي گرفت.
وي دو ديدار نخست تيم پاراگوئه در جام جهاني 2002 را به دليل سه جلسه محروميت به خاطر انداختن آب دهان به طرف "روبرتو کارلوس" مدافع برزيل، از دست داد.

** گلزنان جام 2002:
رونالدو (برزيل) 8 گل
ريوالدو (برزيل) 5 گل
ميروسلاو کلوزه (آلمان) 5 گل

** بهترين هاي جام جهاني 2002 کره/ژاپن
قهرمان: برزيل
نايب قهرمان: آلمان
سوم: ترکيه
چهارم: کره جنوبي

** آقاي گل: رونالدو (8 گل)
** جايزه بهترين بازيکن: اوليور کان
** جايزه بازي جوانمردانه: بلژيک
** جايزه فيفا براي بهترين تيم: کره جنوبي
** جايزه ياشين براي بهترين دروازه بان: اوليور کان

** آيا مي دانيد که؟
- تيم فوتبال کامرون به دليل استفاده از لباس هاي بدون آستين که بر خلاف قوانين فيفا بود، مجبور شد از لباس هاي آستين کوتاه زير لباس اصلي استفاده کند.
- پيروزي برزيل برابر آلمان در فينال سال 2002، برابر با رکورد هفت پيروزي پياپي تيم ايتاليا در سال هاي 1934 و 38 بود.
- شکست فرانسه مقابل سنگال، ضعيف ترين نتيجه و نمايش تيم مدافع قهرماني در تاريخ 72 ساله جام جهاني بود. فرانسه با يک امتياز از سه مسابقه گروهي خود حذف شد.
- حضور کره جنوبي در نيمه نهايي، بهترين نتيجه آسيايي ها در رقابت هاي جام جهاني بود. پيش از اين کره شمالي در سال 1966 به يک چهارم نهايي راه يافته بود.
- دو کشور ميزبان بر سر نامگذاري اين رقابت ها دچار اختلاف شدند. ژاپني ها مايل بودند نام "ژاپن - کره 2002" روي هفدهمين پيکار جهاني گذاشته شود و کره اي ها روي نام "کره - ژاپن 2002" پافشاري مي کردند.
- سال 2002 آخرين دوره اي بود که تيم قهرمان بدون حضور در مقدماتي ها به مرحله اصلي راه يافت. از دوره هيجدهم به بعد مدافع قهرماني نيز بايد در مسابقات مقدماتي شرکت کند.

** ترکيب تيم قهرمان / برزيل
دروازه بانان: مارکوس، ديدا، رودريگو سني
مدافعان: کافو، لوسيو، روکه جونيور، ادميلسون، روبرتو کارلوس، بلتي، اندرسون پولگا، جونيور.
هافبک ها: وامپتا، جونينو، گيلبرتو سيلوا، کلبرسون، ريکاردينيو، ريوالدو، رونالدينيو.
مهاجمان: رونالدو، دنيلسون، اديلسون، لوييزائو، کاکا.
سرمربي: لوييس فيليپه اسکولاري

شانزدهمين دوره جام جهاني براي نخستين بار با حضور ‎ 32تيم و با انجام ‎ 64بازي به بزرگترين دوره اين مسابقات تبديل شد و هشت گروه چهار تيمي در 10 ورزشگاه به ميدان رفتند.

فرانسه پس از مکزيک و ايتاليا، سومين کشوري بود که براي دومين بار ميزبان جام جهاني مي شد.
اين کشور که نخستين بار در سال 1938 ميزبان اين رويداد مهم بود، شرايط مناسبي را براي برگزاري با شکوه آخرين جام جهاني در قرن بيستم فراهم کرد.
ديدار افتتاح و پاياني در ورزشگاه جديد التاسيس "استا دو فرانس" پاريس برگزار شد.
اين مسابقات به طور متوسط بيش از ‎ 550ميليون تماشاگر در هر مسابقه داشت و در مجموع بيش از ‎ 36ميليارد نفر رقابت‌ها را از طريق تلويزيون تماشا کردند.
مسابقه فينال به تنهايي دو ميليارد نفر يعني يک سوم کل جمعيت روي کره زمين تماشاگر داشت.
** فرانسه قهرمان شد
تيم ملي فوتبال فرانسه ميزبان مسابقات که تحت رهبري "امه ژاکه" بدون شکست تا فينال پيش رفته بود، در اين مرحله نيز در ورزشگاه ‎ 80هزار نفري استادوفرانس، برزيل را سه بر سفر مغلوب کرد و به قهرماني رسيد.
** زيدان ستاره تيم ملي فرانسه
ستاره فرانسه در اين مسابقه "زين‌الدين زيدان" بود که پس از محروميت به دليل اخراج در ديدار با عربستان سعودي به ترکيب تيمش بازگشت تا با دو گل فرانسه را به قهرماني برساند.
در هر يک از اين هشت گروه دو تيم از اروپا، يک تيم از آمريکا و يک تيم از آسيا يا آفريقا حضور داشتند و بدين ترتيب پراکندگي جغرافيايي نيز در اين گروه‌بندي مشهود بود.
** حذف دوباره اسپانيا
در اين دوره نيز در مرحله گروهي تيم‌هاي صاحب نام از دور رقابتها کنار رفتند، تيم هميشه مدعي، اما ناکام اين رقابت ها يعني اسپانيا با مربيگري "خاوير کلمنته" پس از قبول شکست سه بر دو در برابر نيجريه در ديدار نخست و با وجود پيروزي شش بر صفر در برابر بلغارستان از راهيابي به مرحله بعد باز ماند و تيم‌هاي نيجريه و پاراگوئه به يک هشتم نهايي راه يافتند.
کلمبيا در گروهي که روماني شگفتي‌ساز، تيم انگليس را 2 بر 1 مغلوب کرده بود، در مرحله نخست حذف شد.
اسکاتلند و جاماييکا اگر چه تسليم برزيل و آرژانتين در گروه‌هاي خود شدند، اما هواداران پرشور اين تيم‌ها گرمي خاصي به رقابت ها بخشيدند.
مراکش نيز اين دوره را با ناکامي ترک کرد، زيرا در آخرين دقيقه بازي برزيل با نروژ يک ضربه پنالتي به سود تيم اسکانديناوي اعلام شد و اين تيم مدافع عنوان قهرماني را شکست داده و به عنوان تيم دوم به مرحله بعد راه يافت.
** آرژانتين - انگليس، زيباترين مسابقه يک هشتم نهايي
در مرحله يک هشتم نهايي شايد زيباترين رقابت بين آرژانتين و انگليس در سنت اتين به نمايش گذاشته شد، جايي که در ديداري زيبا با رد و بدل شدن چهار گل بازي در نهايت به تساوي و سپس به وقت اضافه و ضربات پنالتي کشيده شد، اما اين تيم آمريکاي جنوبي بود که با درخشش دروازه‌بان خود " کارلوس روآ" و دفع ضربه آخر پنالتي که توسط "ديويد بتي" زده شد به يک چهارم نهايي راه يافت.
** لوران بلان زننده اولين گل طلايي جام جهاني
تيم ميزبان جام جهاني با اطمينان و با انجام بازي‌هاي نه چندان دلچسب راه خود را مي‌پيمود. پس از نتايج بسيار خوب در دور گروهي در اين مرحله به تيم سخت کوش پاراگوئه رسيد که در اين ديدار نخستين گل طلايي جام جهاني به وسيله "لورن بلان" مدافع مياني فرانسه در دقيقه ‎ 113به ثمر رسيد.
اين تيم در يک چهارم نهايي به مصاف ايتالياي هميشه مدعي رفت و اين بار شانس با تيم ميزبان همراه بود، زيرا بازي بار ديگر به تساوي کشيده شد و در ضربات پنالتي اين "لوييجي دي باجو" بود که با گل نکردن آخرين ضربه، ميزبان را به نيمه نهايي هدايت کرد.
** کرواسي تيم شگفتي ساز جام
در نيمه نهايي ميزبان به مصاف تيم شگفتي ساز اين دوره يعني کرواسي رفت که در نخستين حضور خود در جام جهاني پس از فروپاشي يوگسلاوي سابق توانسته بود آلمان مدعي را در يک چهارم نهايي 3 بر 0 شکست دهد.
اين تيم به رهبري "ميروسلاو بلاژويچ" و با گلزني "داور شوکر" توانست تا اين مرحله پيش بيايد.
در دقايق نخست نيمه دوم باز هم اين بازيکن کرواسي را 1 بر 0 پيش انداخت، اما "ليليان تورام" که در آن زمان عنوان بهترين دفاع راست جهان را به خود اختصاص داده بود، اولين و دومين گل خود را وارد دروازه کروات‌ها کرد تا ميزبان راهي فينال شود.
در آن سو هم برزيل در رقابتهاي حذفي شيلي و دانمارک و در نيمه نهايي هلند را مغلوب کرده بود.
در ديدار رده‌بندي نيز اين کروات‌ها بودند که هلند ناکام از کسب عنوان قهرماني را 2 بر 1 شکست دادند و به مقام سوم جهان نايل شدند.
** فينال برزيلي - فرانسوي
در روز دوازدهم ژوييه، روز افتخار بزرگ، دو تيم برزيل و فرانسه به مصاف هم رفتند، يکي چهار بار قهرمان جام جهاني شده بود و ديگري با استفاده از امتياز ميزباني قصد داشت براي نخستين بار به اين افتخار دست يابد.
ورزشگاه استا دو فرانس پاريس مملو از هوادارني بود که مي‌خواستند قهرماني تيم ملي کشورشان را به رهبري "امه ژاکه" جشن بگيرند.
اين مربي که به دليل کنار گذاشتن بازيکنان بزرگي مانند "اريک کانتونا" و "ديويد ژينولا" همواره مورد انتقاد قرار مي‌گرفت حال فرصت يافته بود توانايي‌هاي خود را به نمايش بگذارد.
"زين‌الدين زيدان" هافبک طراح و خلاق "آبي ها" در دقايق ‎27 و ‎ 45با ضربه سر دو گل مشابه را وارد دروازه برزيلي کرد که گويا نشاني از برزيل هميشگي نداشت. اگر چه ميزبان از دقيقه ‎ 68به دليل اخراج " مارسل دزايي" 10 نفره بازي را ادامه مي‌داد، اما حتي در يک ضد حمله در دقايق پاياني توسط "امانوئل پتي" به گل سوم نيز دست يافت.
هنگامي که سوت پايان بازي به وسيله "سعيد بلقولا" داور مراکشي و تنها داور آفريقايي که ديدار نهايي جام جهاني را قضاوت کرده است، به صدا در آمد شايد خوشحال‌ترين مرد ميدان کسي نبود جز "ديديه دشام" کاپيتان تيم ملي فرانسه که بايد تا دقايقي ديگر پرافتخارترين جام را به روي دستان خود مي‌برد.
ميليونها فرانسوي آن شب را تا صبح در خيابانهاي پاريس به جشن و پايکوبي پرداختند.
تيم ملي فوتبال فرانسه براي نخستين بار قهرمان جام جهاني شد، افتخاري که شايد سالها تکرار آن طول بکشد.
** بهترين‌هاي جام
قهرمان: فرانسه
نايب قهرمان: برزيل
سوم : کرواسي
چهارم: هلند
** آقاي گل: داوور شوکر با ‎ 6گل زده
** برنده جايزه بهترين بازيکن: رونالدو
** جايزه بازي جوانمردانه فيفا: فرانسه و انگليس
** جايزه فيفا براي بهترين تيم: فرانسه
** جايزه ياشين براي بهترين دروازه‌بان: فابيان بارتز

** اسطوره‌هاي جام جهاني ‎1998
- "ديديه دشام" (فرانسه، تولد ‎1968)
با سابقه‌ترين بازيکن فرانسه با ‎ 103مسابقه ملي که قهرمان تيمش در جام جهاني ‎ 1998 بود.
دشام گرچه مهارت برخي از هم ‌تيمي‌هاي خود را نداشت، اما يکي از بازيکنان کليدي فرانسه در جام جهاني ‎ 1998بود که فرصت‌هاي بسياري را براي مهاجمان اين تيم به وجود آورد.
وي پس از کاپيتاني فرانسه در قهرماني يورو ‎ 2000از تيم ملي و در سال ‎ 2001از فوتبال باشگاهي خداحافظي کرد.
- "لوران بلان" (فرانسه، تولد ‎1965)
بازيکن مياني تيم ملي فرانسه که پس از ناکامي اين تيم در صعود به جام جهاني ‎ 1994 تصميم به خداحافظي گرفت، اما بلافاصله نظرش را تغيير داد.
وي نقش تعيين‌ کننده اي در قهرماني فرانسه در جام جهاني ‎ 1998داشت، اگر چه فرصت حضور در ديدار پاياني را به دليل اخراج در مسابقه با کرواسي در مرحله نيمه نهايي از دست داد.
خونسردي او هنگام فشار حريف و توانايي بي‌نظيرش در تشخيص خطر، خيلي زود او را به يکي از بهترين مدافعان جهان در دهه ‎ 1990تبديل کرد.
بلان پس از قهرماني فرانسه در مسابقات يورو ‎ 2000از تيم ملي خداحافظي کرد، اما در تيم منچستريونايتد بازي مي‌کرد.
- "ميشل لادروپ" (دانمارک، تولد ‎1964)
وي سابقه حضور در دو جام جهاني را دارد و با حضور در باشگاه‌هايي همچون يوونتوس، بارسلونا، رئال مادريد و آژاکس بهترين بازيکن تاريخ فوتبال دانمارک بوده است.
لادروپ با مهارت بالاي خود در حفظ تعادل و کنترل توپ اولين بار در جام جهاني ‎ 1986حضور يافت و در آن مسابقات يک گل ديدني در جريان پيروزي شش بر يک مقابل اروگوئه به ثمر رساند.
وي پس از درگيري با "ريچارد مولر نيلسن"، حضور در ترکيب بازيکنان دانمارک هنگام قهرماني در مسابقات جام ‎ 1992ملت هاي اروپا و بزرگترين دستاورد بين المللي تيم ملي کشورش را از دست داد،‌ اما بعد به همراه برادرش "برايان" به جام جهاني ‎ 1998فرانسه بازگشت و پس از شکست ‎ 3بر ‎ 2مقابل برزيل در يک چهارم نهايي از فوتبال خداحافظي کرد.
** برترين گلزنان جام جهاني ‎1998
"داور شوکر" (کرواسي) ‎ 6گل
"گابريل باتيستوتا" (آرژانتين) ‎ 5گل
"کريستان ويه‌ري" (ايتاليا) ‎ 5گل
"مارچلو سالاس" (شيلي) ‎ 4گل
"رونالدو" (برزيل) ‎ 4گل
"لوييس هرناندز" (مکزيک) ‎ 4گل

** آيا مي‌دانيد که؟
- در جام جهاني ‎" 1998ژائو هاولانژ" پس از ‎ 24سال از رياست فيفا کناره‌گيري کرد و "سپ بلاتر" سوييسي در رقابتي تنگاتنگ با "لنارت يوهانس" رييس يوفا به عنوان جانشين وي انتخاب شد.
- "لوتار ماتيوس" با قرار گرفتن در ترکيب بازيکنان "برتي فوگتس" براي پنجمين بار در مسابقات جام جهاني حضور يافت و با رکورد قبلي برابري کرد.
- "ديويد بکام" دومين بازيکن انگليسي بود که به دليل خطا روي "ديه‌گو سيمونه" در ديدار مقابل آرژانتين در مسابقات جام جهاني اخراج شد.
- "روبرت پروسينکي" از کرواسي تنها بازيکني است که با گلزني در اين مسابقات، براي دو کشور متفاوت در جام جهاني گلزني کرده است.
او پيشتر در ديدار يوگسلاوي برابر امارات متحده عربي در جام جهاني ‎1990 گلزني کرده بود و اين بار براي کرواسي مقابل جاماييکا در دور نخست گل زد.
- "ابه سند" از دانمارک سريعترين گل توسط يک بازيکن تعويضي را به نام خود ثبت کرد. وي ‎ 16ثانيه پس از ورود به زمين در جريان پيروزي ‎ 4بر يک برابر نيجريه گلزني کرد.
- ‎ 22کارت قرمز مسابقات فرانسه، رکورد ‎ 16کارت قرمزي را که در جام جهاني ‎ 1990ثبت شده بود، پشت سر گذاشت.
- "ريگوبرت سانگ" کامروني به عنوان تنها بازيکني که در مسابقات جام جهاني بيش از يک بار اخراج شده است، شناخته شد. کارت قرمز او در ديدار برابر شيلي، دومين کارت قرمزي بود که پس از اخراج مقابل برزيل در جام جهاني ‎ 1994دريافت کرد.
- "مارسل دزايي" مدافع فرانسه سومين بازيکني بود که در فينال جام جهاني اخراج مي‌شد.

** ترکيب بازيکنان تيم ملي فرانسه قهرمان جام جهاني ‎1998
دروازه‌بانان: فابين بارتز، برنارد لاما، ليونل چاربونيه.
مدافعان: لارن بلان، مارسل دزايي، فرانک لبوف، ليليان تورام، وينسنت کاندلا، بيکسنته ليزارازو
هافبک‌ها: آليان بوگسيان، امانوئل پتي ، ديديه دشام، پاتريک ويه‌را، کريستيان کارمبو، زين‌الدين زيدان
مهاجمان: يوري يورکائف، روبرت پيرر، برنارد ديومنده، ديويد ترزگه، کريستوف دوگاري، استفان گويوارچ، تيه‌ري هانري
سرمربي: امه ژاکه

جام جهاني 1994 آمريکا رقابتي ديدني و زيبا بود که تنها نقطه ضعف آن برگزاري فينال بدون گل و کشيده شدن بازي به ضربات پنالتي براي نخستين بار در تاريخ اين مسابقات بود.

در حقيقت اعطاي افتخار ميزباني پانزدهمين دوره جام جهاني به آمريکا سبب تعجب بسياري شد زيرا هرگز فوتبال در اين کشور از مقبوليتي مناسب نسبت به ساير ورزش ها برخوردار نبود.
در مراکش به عنوان بزرگترين رقيب آمريکا براي کسب ميزباني جام جهاني نااميدي موج مي زد چرا که از زمان شروع جام جهاني در سال 1930 هيچ کشور آفريقايي ميزباني اين رقابت ها را عهده دار نشده بود.
از طرفي مراکش با داشتن فقط دو ورزشگاه، امکانات لازم را براي برگزاري چنين ديدارهاي با اهميتي در اختيار نداشت.
در نهايت "ژائو هاوه لانژ" رييس فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) با انتخاب آمريکا درهاي تازه اي را به روي فوتبال گشود.
اين جام پرگل سرشار از هيجان، غم، شادي و شگفتي بود. بلغارستان که در 16 ديدار پيش خود در مرحله نهايي جام جهاني طعم پيروزي را نچشيده بود، با شکست آلمان مدافع عنوان قهرماني راهي مرحله نيمه نهايي شد.

** مارادونا محروم شد
"ديه گو مارادونا" ستاره بي بديل فوتبال جهان و آرژانتين نيز به علت مثبت بودن نتيجه آزمايش دوپينگش از اين رقابت ها کنار گذاشته شد.
همچنين "آندرس اسکوبار" مدافع تيم ملي کلمبيا به اين علت که در ديدار برابر آمريکا به تيم خودي گل زده بود، پس از بازگشت به کشورش به ضرب 12 گلوله به قتل رسيد.
تيم کم ادعاي ميزبان نيز در دور دوم با برزيل بازي کرد و با آنکه با تک گل "روماريو" شکست خورد اما سرفرازانه از اين رقابت ها کنار رفت.
برزيل بدون شک بهترين تيم اين رقابت ها بود اگرچه پيروزي اين تيم در فينال در ضربات پنالتي طعم خوبي براي هواداران برزيل در سراسر جهان نداشت اما آنها شايسته کسب چهارمين عنوان قهرماني بودند.

** استقبال از يک ورزش غيرآمريکايي
با آنکه ورزش هاي بسکتبال، بيسبال و فوتبال آمريکايي در کشور ميزبان به مراتب از جذابيت و محبوبيت بيشتري برخوردار بود اما پانزدهمين دوره جام جهاني با استقبال کم نظيري روبرو شد.

** مقدماتي جام جهاني رکورد شکست
در اين دوره 147 کشور در رقابت هاي مقدماتي جام جهاني شرکت کردند که رکورد تازه اي محسوب مي شد. در ميان اين تيم ها، آفريقاي جنوبي ديده مي شد که پس از غيبتي طولاني دوباره حضور يافته بود. در اين دوره نيز تيم هاي بزرگي غايب بودند.
انگليس، دانمارک (قهرمان جام ملت هاي 1992 اروپا)، پرتغال، لهستان و بار ديگر فرانسه که با گل دير هنگام بلغارستان در آخرين ديدار مقدماتي از صعود به جام جهاني باز ماند. همچنين يوگسلاوي نيز به دليل بروز جنگ داخلي با بوسني از اين رقابت ها کنار گذاشته شد. 24 کشور در اين دوره جام جهاني با يکديگر به رقابت پرداختند.
در طول يک ماه رقابت هاي جام جهاني، با وجود گرماي طاقت فرسا، ميزان تماشاگران به رکورد بيش از 3 ميليون 589 هزار نفر رسيد.

** تغييرات جديد
براي مهيج تر شدن بازيها، فيفا تغييري در قوانين فوتبال ايجاد کرد؛ جلوگيري از از تکل از پشت، ساده تر کردن قانون آفسايد و 3 امتياز براي هر برد بجاي 2 امتياز. همچنين در اين جام سهميه آفريقا از دو تيم به سه تيم افزايش يافت.

** عربستان شگفتي آفريد
صعود آمريکا و عربستان به دور دوم از شگفتي هاي اين جام بود. عربستان با گلزني "سعيد الاويران" در برابر بلژيک که مي توان آن را بهترين گل جام جهاني نام برد به اين مهم دست يافت.
روسيه با وجود کسب رکورد پنج گل زده به وسيله يک نفر (اولگ سالنکو) در ديدار با کامرون نتوانست به دور بعد صعود کند. همچنين روژه ميلاي کامروني 42 ساله با زدن يک گل به روسيه عنوان مسن ترين گلزن جام جهاني را بار ديگر از آن خود کرد (وي در جام جهاني گذشته نيز با زدن گل در 38 سالگي اين عنوان را به خود اختصاص داده بود).
در مرحله يک چهارم نهايي برزيل خود را در مصاف با هفت تيم اروپايي ديد که يکي از آنها ايتالياي سرسخت بود. ايتاليا در دور نخست به سختي از گروه خود صعود کرد و در يک هشتم نهايي به سد نيجريه خود. در حاليکه ايتاليا يک گل خورده بود و با اخراج "جيان فرانکو زولا" 10 نفره بازي مي کرد، لاجوردي پوشان با کمک "روبرتو باجو" بهترين جادوي "هوديني" خود را اجرا کردند.
اين بازيکن خوش فکر و باهوش علاوه بر زدن دو گل در اين ديدار، سه گل نيز در مراحل يک چهارم نهايي و نيمه نهايي به تيم هاي اسپانيا و بلغارستان زد تا يک تنه ايتاليا را به فينال جام جهاني هدايت کند.

** بزريل - هلند، بهترين بازي جام
ديدار برزيل در برابر هلند در مرحله يک چهارم نهايي را به حق بايد بهترين بازي جام دانست. برزيل در حاليکه 2 بر 0 از حريف پيش بود بازي را در نهايت با نتيجه 3 بر 2 به پايان رساند. به به تو، مازينيو و روماريو زننده 3 گل برزيل بودند ضمن اينکه اين پيروزي شادي تولد پسر به به تو را براي او مضاعف کرد.

** فينال بي روح برزيلي - ايتاليايي
در فينال دو تيم برزيل و ايتاليا در برابر يکديگر صف آرايي کردند اما اين ديدار که به نظر مي رسيد بازي زيبا و ايده آلي باشد در عمل يک نبرد فيزيکي و خسته کننده بود. براي نخستين بار سرنوشت جام جهاني به ضربات پنالتي واگذار شد.

** چهارمين قهرماني برزيل
آخرين پنالتي ايتاليا با شوت روبرتو باجو راهي آسمان آبي کاليفرنيا شد. برزيل پس از 24 سال بار ديگر قهرمان شد و به نخستين تيمي تبديل شد که جام جهاني را چهار بار لمس کرده است.

** برترين هاي جام
قهرمان: برزيل
نايب قهرمان: ايتاليا
سوم: سوئد
چهارم: بلغارستان

** آقاي گل: هريستو استويچکف (بلغارستان) و اولگ سالنکو (روسيه)

** بهترين بازيکن: روماريو

** برنده بازي جوانمردانه: برزيل

** اسطوره هاي جام جهاني 1994
- "روماريو فاريا دو سوزا" (برزيل، تولد 1996)
مهاجمي که با فرصت طلبي و خونسردي منحصر به فرد خود در مقابل دروازه حريف بسيار خطرناک ظاهر مي شد.
روماريو پيش از پيوستن به بارسلونا در سال 1993، در تيم المپيک 1988 برزيل و آيندهوون هلند خوش درخشيد.
وي گل پيروزي کشورش برابر سوئد در نيمه نهايي جام جهاني 1994 را به ثمر رساند و در مرحله گروهي نيز با گلزني برابر اين تيم و همچنين تيم هاي کامرون، روسيه و هلند مجموع گل هاي خود را به عدد پنج رساند.
اين بازيکن حضور در جام جهاني 1998 را به دليل مصدوميت از دست داد و در جام جهاني 2002 نيز با وجود اينکه براي دو فصل پياپي برترين گلزن ليگ دسته اول برزيل شناخته شده بود، توسط "لوييس فيليپه اسکولاري" به تيم ملي دعوت نشد.
وي اخيرا موفق شده است رکورد يک هزار گل را در طول دوران بازيگري اش ثبت کند.
- "هريستو استوچکوف" (بلغارستان، تولد 1966)
او مهمترين عامل مطرح شدن بلغارستان به عنوان يکي از قدرت هاي فوتبال جهان است.
استوچکوف يک مهاجم چپ پاي فعال که مستقيم به سوي دفاع حريف مي دويد و در عين حال مهارت بالايي در استفاده از توپ هاي مرده داشت به همين دليل هنگام عضويت در بارسلونا به "ال پيستولرو" شهرت يافت.
بلغارستان در شش دوره جام جهاني حتي موفق به يک پيروزي هم نشده بود اما استوچکوف در مسابقات 1994 خيلي زود با دو پنالتي، شکست 4 بر 0 يونان را رقم زد.
در جريان پيروزي 2 بر 0 بلغارستان برابر آرژانتين نيز دوباره گلزني کرد و درخشش خود را در ديدار برابر مکزيک در دور دوم هم تکرار نمود، با وجود اين بهترين لحظات استوچکوف و تيم ملي بلغارستان در يک چهارم نهايي و پيروزي برابر آلمان مدعي قهرماني رقم خورد.
اين بازيکن يک گل در جريان پيروزي 2 بر 1 برابر آلمان به ثمر رساند و با گلزني در نيمه نهايي برابر ايتاليا با شش گل در صدر گلزنان اين جام قرار گرفت.

- "روبرتو باجو" (ايتاليا، تولد 1967)
بازيکن ماهر و خلاقي که هميشه مورد تقدير کشورش نبوده است. به عنوان گرانترين بازيکن جهان در جام جهاني 1990 ايتاليا، يک گل ديدني برابر چکسلواکي به ثمر رساند اما در مرحله حذفي نتوانست کاري از پيش ببرد.
وي سه سال بعد عنوان بهترين بازيکن اروپا و جهان را به خود اختصاص داد و در جام جهاني 1994 آمريکا، تقريبا يک تنه کشورش را به فينال رساند.
با دو گل، ايتاليا را در برابر نيجريه نجات داد. در يک چهارم نهايي پيروزي را از چنگ اسپانيا درآورد و سپس با دو گل در نيمه نهايي از سد بلغارستان گذشت.
اما با از دست دادن يک پنالتي در فينال اين جام، قهرماني را نصيب برزيل کرد.
در جام جهاني 1998 عملکرد خوبي از خود به نمايش گذاشت اما اين امر مانع از حذف ايتاليا از دور مسابقات نشد.
او به جام جهاني 2002 دعوت نشد و سپس در سال 2004 از فوتبال خداحافظي کرد.

** آيا مي دانيد؟
- آمريکا با وجود نداشتن سابقه طولاني در ورزش فوتبال، شاهد بالاترين حضور تماشاگران در تاريخ مسابقات جام جهاني بود. نزديک به 5/3 ميليون نفر با متوسط 69 هزار نفر براي هر مسابقه، ديدارها را تماشا کردند. اين ميزبان در جام جهاني 1990 ايتاليا 5/2 ميليون نفر با متوسط 48 هزار نفر در هر مسابقه بود.
- برخي از بازيکنان سرشناس روسيه براي اعتراض به انتخاب "پاول ساديرين" به عنوان سرمربي در خانه ماندند.
- پيروزي 4 بر 0 بلغارستان برابر يونان، اولين پيروزي اين تيم پس از شش بار حضور در جام جهاني بود. اين تيم تا نيمه نهايي نيز بالا رفت.
- روژه ميلا با 42 سال سن، مسن ترين بازيکن حاضر در اين جام بود که با به ثمر رساندن گل در جريان شکست 6 بر 1 برابر روسيه، عنوان مسن ترين گلزن را نيز به خود اختصاص داد.
- "ريگوبرت سانگ" بازيکن 17 ساله کامرون، جوانترين بازيکني بود که در ديدار برابر برزيل اخراج شد.
- "اشتفان افنبرگ" آلماني پس از انجام حرکت زشتي مقابل تماشاگران هنگام تعويض در ديدار با کره جنوبي، به کشورش فرستاده شد. اين هافبک بايرن مونيخ ديگر هرگز براي تيم ملي آلمان بازي نکرد.
- مسابقه مکزيک و بلغارستان در دور دوم به دليل شکستن ميله دروازه و تعويض آن، 15 دقيقه متوقف شد.
- برزيل قهرماني خود را به "آيرتون سنا" راننده فرمول يک اين کشور اهدا کرد که اوايل سال 1994 در ايمولا ايتاليا کشته شده بود.

** ترکيب بازيکنان برزيل قهرمان جام جهاني 1994
دروازه بانان: کلاديو تافارل، زتي، گيلمار
مدافعان: يورجينيو، ريکاردو گومز، ريکاردو روچا، برانکو، آلداير، کافو، مارسيو سانتوس
هافبک ها: لئوناردو، مائورو سيلوا، دونگا، زينيو، راي، مازينيو، پائولو سرجيو
مهاجمان: رونالدو، به به تو، روماريو، ملور، ويولا
سرمربي: کارلوس آلبرتو پاريه را

فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) در سال 1984 ايتاليا را به عنوان ميزبان جام چهاردهم برگزيد تا دوستداران فوتبال به دليل تفکرات دفاعي تيم ها، يکي از کسل کننده ترين جام جهاني را شاهد باشند.

فينال اين جام نيز که ميان آلمان غربي و آرژانتين برگزار شد ديداري خسته کننده بود و جالب اينکه که با يک ضربه پنالتي دير هنگام به سود آلمان که به وسيله "آندرياس برمه" به تک گل اين ديدار تبديل شد، خاتمه يافت.
آرژانتين نيز نخستين تيمي لقب گرفت که در فينال جام جهاني موفق به گلزني نشده بود. البته دو بازيکن آرژانتين در اين ديدار اخراج شدند که اين نيز در نوع خود بي سابقه بود.

** اوج روژه ميلا
جام 90 ايتاليا دوران اوج "روژه ميلا" 38 ساله بود زيرا پس از اين که از فوتبال ملي کناره گيري کرده بود بار ديگر به اردوي کامرون بازگشت و با بازي هاي خوب خود اين تيم را تا مرحله يک چهارم نهايي جام پيش برد.

** جام جهاني به اروپا بازگشت
پس از جام جهاني 1986 مکزيک بار ديگر جام جهاني به اروپا بازگشت. ايتاليا کشوري صاحب فوتبال که آمادگي کامل براي برگزاري منظم جام جهاني و کسب افتخاري تازه را داشت. از 12 ورزشگاه برگزار کننده جام جهاني، 10 ورزشگاه به طور کامل بازسازي شدند و دو ورزشگاه جديد در شهرهاي تورين و باري براي برگزاري جام جهاني ساخته شد.

** سومين قهرماني آلمان
با وجود درخشش ميلا، اسکيلاچي و گويکوچه آ در نهايت جام جهاني در دستان آلمان قرار گرفت. اين کشور با بردن سومين جام به خانه، به جمع کشورهاي ايتاليا و برزيل پيوست.
اگر چه تيم هاي شرکت کننده در رقابت هاي مقدماتي جام جهاني نسبت به دوره قبل کاهش يافت و از 121 به 112 تيم رسيد اما مشخص شد که راهيابي به جام جهاني کار بسيار دشواري است. در ميان تيم هايي که نتوانستند به جام جهاني راه يابند نامهاي بزرگي چون پرتغال، دانمارک و حتي فرانسه به چشم مي خورد که در جام جهاني گذشته در نيمه نهايي حضور داشت و اکنون "ميشل پلاتيني" را بر روي نيمکت مربيگري خود مي ديد.
به استثناي کاستاريکا که در نخستين حضور خود در جام جهاني به جمع 16 تيم نهايي راه يافت، مرحله گروهي رقابت ها همانطور که انتظار مي رفت، به پايان رسيد.
روژه ميلا، سالواتوره اسکيلاچي و سرجيو گويکوجه آ دروازه بان آرژانتين بازيکناني بودند که در اين رقابت ها با بازي هاي درخشان خود تحسين همگان را بر انگيختند. ميلا با گلزني در برابر روماني در سن 38 سالگي به عنوان مسن ترين گلزن تاريخ جام جهاني لقب گرفت (او رکورد خود را در جام جهاني 1994 بهبود بخشيد). شيرهاي سياه در حالي که در مرحله يک چهارم نهايي تا دقيقه 80 با نتيجه 2 بر يک از انگليس پيش بودند، نتيجه را به اين تيم واگذار کردند و از راهيابي به جمع چهار تيم برتر باز ماندند. بازي خوب کامرون و مصر در جام جهاني بي پاسخ نماند و دو سهميه قاره سياه را در جام جهاني بعد افزايش داد.
شماره 11 تيم ملي ايتاليا بر تن بازيکني بود که اين تيم با تمام قدرت خود از کمبود چنين بازيکني رنج مي برد. سالواتوره اسکيلاچي ملقب به "توتو" با قدرت تمام کنندگي خود بازي زيباي ايتاليا را تکميل مي کرد. مهاجم 25 ساله يوونتوس با زدن 6 گل و در نهايت کسب عنوان آقاي گل جام جهاني 1990 ايتاليا يک تنه کشور ميزبان را تا مرحله نيمه نهايي پيش برد اما "اسکادرا آتزوري" در اين مرحله به سد محکمي به نام آرژانتين برخورد که در هفت بازي گذشته خود فقط دو گل دريافت کرده بود.
هيچ چيز براي ايتاليا زجر آورتر از گويکوچه آ نبود که به جاي "نري پمپيدو" به بازي آمد. آخرين مرد تيم نه چندان باطراوت اما فرصت طلب آرژانتين، عنصر تعيين کننده اي در برابر برزيل قدرتمند در مرحله يک هشتم نهايي، در ضربات پنالتي در برابر يوگسلاوي در مرحله بعد و در نيمه نهايي برابر ايتالياي ميزبان بود.
با وجود اين گويکوچه آ نتوانست در برابر ضربه پنالتي مشکوکي که داور مکزيکي فينال به ژرمن ها هديه کرد، کاري انجام دهد. آلمان تيم يوگسلاوي را 4 بر يک شکست داده بود، هلند را 2 بر يک مغلوب کرد، چکسلواکي را با يک گل از پيش رو برداشت، با انگليس به تساوي يک بر يک رسيد و در ضربات پنالتي آن را مغلوب کرد.
اين تيم با مربيگري "فرانس بکن باوئر" که در سال 1974 به عنوان بازيکن قهرمان جام جهاني شده بود، با حضور بازيکنان بزرگي مانند ماتيوس، برمه، فولر، کلينزمن، کوهلر و هاسلر شايستگي کسب عنوان قهرماني را داشت و با سه عنوان قهرماني به همراه ايتاليا و برزيل، پرافتخارترين تيم جام جهاني لقب گرفت.

** برترين هاي جام:
قهرمان: آلمان غربي
نايب قهرمان: آرژانتين
سوم: ايتاليا
چهارم : ايتاليا

** آقاي گل: سالواتوره اسکيلاچي

** برنده بازي جوانمردانه: انگليس

** اسطوره هاي جام جهاني 1990 ايتاليا
- "لوتار ماتيوس" (آلمان، تولد 1961)
کاپيتان و هافبک آلمان غربي در اين مسابقات که قدرت، سرعت و مهارت را با هم ترکيب کرده بود.
وي يک گل ديدني برابر يوگسلاوي به ثمر رساند و در نهايت مجمع گل هاي خود را به 4 رساند تا آلمان غربي قهرمان شود.
وي در جام جهاني 1986 نيز حضور داشت و به همراه آلمان غربي به فينال رسيد. گل او در اين مسابقات مراکش را در دور دوم حذف کرد. ماتيوس کاپيتاني آلمان در جام جهاني 1994 را نيز بر عهده داشت.
اين بازيکن در مجموع در پنج جام جهاني شرکت کرد و رکورد 25 مسابقه در جام جهاني را براي خود ثبت کرد.
حضور درخشاني را در تيم هاي بايرن مونيخ و اينترميلان داشت اگرچه پس از بازگشت مجدد به بايرن مونيخ مرتب با هم تيمي ها و مسوولان اين تيم درگير مي شد.
ماتيوس با سابقه 150 مسابقه ملي و 23 گل، اندکي پس از عملکرد ضعيف آلمان در مسابقات يورو 2000 با فوتبال خداحافظي کرد.

- "يورگن کلينزمن" (آلمان، تولد 1964)
مهاجمي که با قدرت بازي زميني و هوايي در دهه 1990 ثابت کرد بازيکني کليدي آلمان غربي در خط حمله اين تيم است.
در اوايل دوران بازيگري اش به شيرجه زدن شهرت يافت اما با درخشش در مدت کوتاه حضورش در تاتنهام در فصل 95/1994 بر تمامي منتقدان انگليسي خود چيره گشت.
پنج گل در مسابقات آلمان در جام جهاني 1994 به ثمر رساند و پس از ماتيوس به عنوان کاپيتان اين تيم انتخاب شد.
بعد از جام جهاني 1998 از فوتبال خداحافظي کرد و به آمريکا رفت. وي در سال 2004 سرمربي تيم ملي فوتبال آلمان شد و هدايت اين تيم را در جام جهاني 2006 بر عهده گرفت.

- "روژه ميلا" (کامرون، تولد 1952)
در 38 سالگي تاثير به سزايي در جام جهاني 1990 ايتاليا داشت و با جشن مخصوص خود پس از گلزني در مسابقات، توجه همه را جلب کرد.
80 بار براي کشورش به ميدان رفت و پس از خداحافظي بار ديگر براي حضور در جام جهاني ايتاليا به تيم ملي کامرون دعوت شد تا کامرون را به اولين تيم آفريقايي تبديل کند که به مرحله يک چهارم نهايي راه يافته است.
وي نام خود را از "ميلر" به "ميلا" تغيير داد چون فکر مي کرد، تلفظ اين نام آفريقايي تر است.
ميلا در جام جهاني 90 به عنوان مسن ترين بازيکني که در جام جهاني گلزني کرده است، 2 گل برابر روماني و 2 گل به کلمبيا زد.
به طرز باورنکردني در جام جهاني 1994 در 42 سالگي عملکرد بسيار بهتري از خود به نمايش گذاشت و با ورود به زمين در ديدار کامرون برابر روسيه يک گل به ثمر رساند.

** برترين گلزنان جام جهاني 1990
سالواتوره اسکيلاچي (ايتاليا) 6 گل
توماس اسکوراوي (چک) 5 گل
گري لينکر (انگليس) 4 گل
ميشل (اسپانيا) 4 گل
روژه ميلا (کامرون) 4 گل
لوتار ماتيوس (آلمان غربي) 4 گل

** آيا مي دانيد؟
- اين جام شاهد کمترين تعداد متوسط گل در هر مسابقه بود. فقط 115 گل در 52 مسابقه به ثمر رسيد که به طور متوسط 21/2 گل در هر بازي بود.
- 6 کارت قرمز و 164 کارت زرد هم ثبت شد که با متوسط 46/ 3 خطا در هر مسابقه رکورد ديگري به شمار مي رود.
- تيم ملي شيلي پس از اينکه "روبرت روياس" دروازه بان اين تيم در جريان ديدار با برزيل تظاهر کرد از سوي تماشاگران مورد اصابت مواد محترقه قرار گرفته است، محروم شد. شيلي که بايد براي صعود به پيروزي 2 بر 0 مي رسيد به دليل امتناع بازيکنان از ادامه مسابقه در حاليکه 20 دقيقه از اين ديدار باقي مانده بود 1 بر 0 باخت.
- آرژانتين مدافع قهرماني همانند جام جهاني 1982 که در نخستين مسابقه خود شکست خورد، اين بار نيز 1 بر 0 نتيجه را به کامرون واگذار کرد.
- "والي نپومنياشي" سرمربي روس کامرون نمي توانست بدون مترجم با بازيکنان اين تيم صحبت کند اما اين هم مانع از راهيابي آفريقايي ها به يک چهارم نهايي نشد.
- "خالد مبارک" از امارات متحده عربي، پنجاهمين بازيکني بود که در جريان شکست 4 بر 1 برابر يوگسلاوي، در جام جهاني اخراج شد.
- "ديه گو مارادونا" قهرمان جام جهاني 1986 يکي ديگر از فوق ستاره هاي اين دوره از مسابقات بود. او آرژانتين را فقط با 5 گل و 2 پيروزي به نيمه نهايي رساند. وي پس از شکست در فينال برابر آلمان غربي، اشک ريخت.
- توتو اسکيلاچي با درخشش خود پا جاي پاي "پائولو روسي" 1982 گذاشت. وي آخرين بازيکني بود که به تيم ملي ايتاليا دعوت شد اما با 6 گل در صدر گلزنان جام قرار گرفت.

** ترکيب بازيکنان تيم ملي آلمان غربي قهرمان جام جهاني 1990
دروازه بانان: ريموند اومان، بودو ايلگنر، آندرآس کوپکه
مدافعان: کلاوس اوگنتالر، توماس برتولد، آندرآس برمه، گويدو بوخوالد، يورگن کوهلر، هانس پفلوگلر، استفان رويتر، پائول اشتاينر
هافبک ها: اوه بين، پير ليتبارسکي، لوتار ماتيوس (کاپيتان)، توماس هسلر، کونتر هرمن، آندرآس مولر، اولاف تون
مهاجمان: يورگن کلينزمن، فرانک ميل، کارل هاينس ريدل، رودي فولر
سرمربي: فرانس بکن باوئر

ميزباني سيزدهمين دوره رقابت هاي جام جهاني سال 1986 به مکزيک اعطا شد تا اولين کشوري باشد که دو بار مهمترين فستيوال فوتبال جهان را برگزار کرده باشد.

بعد از انصراف کلمبيا در سال 1983 که اعلام کرد نمي تواند از پس برگزاري اين رقابت ها بر بيايد، مکزيک شانس ميزباني مجدد جام جهاني را به دست آورد.
کشور مکزيک با وقوع سه زمين لرزه وحشتناک به استقبال جام جهاني رفت، اما خوشبختانه ورزشگاه هاي اين کشور آسيبي نديد و تصميم گرفته شد مسابقات طبق برنامه انجام شود.
حادثه اي بسيار تلخ در هيبت زلزه اي مهيب و وحشتناک که جان 20 هزار نفر از مردم مکزيک را گرفت و آنها را از جشن و شادماني که مدت ها انتظارش را کشيده بودند، محروم کرد، اگر چه مصمم بودند با تمام اين اوضاع و احوال، ميزباني شايسته باشند.
** صحنه نمايش "مارادونا"
سيزدهمين جام روي دستان بازيکنان تيم فوتبال آرژانتين قرار گرفت و با بلند آوازگي ستاره درخشان و بي نظير اين تيم يعني "ديه گو آرماندو مارادونا" خاتمه يافت.
تيم فرانسه نيز بازي فوق العاده اي مقابل ايتاليا انجام داد و سپس چرخ برزيل را از کار انداخت، اما در ديدار نيمه نهايي مقابل آلمان تن به شکست داد.
همانند دوره گذشته (در اسپانيا)، 24 تيم در پيکارهاي سال 1986 شرکت کردند. رقابت هاي جام جهاني بار ديگر چهره تازه اي را تجربه کرد و ديدارهاي مرحله دوم به صورت تک حذفي انجام شد.
در مرحله نخست اين مسابقات ديدار فوق العاده و خاصي برگزار نشد، اما مراکش اولين تيم آفريقايي بود که توانست به مرحله دوم جام جهاني قدم بگذارد.
تيم فرانسه همانند دوره قبل با ارايه بازي هاي ديدني و جذاب، قلب تماشاگران زيادي را تسخير کرد و اسطوره هاي جهاني و تحسين برانگيزي مثل پلاتيني، ژيرس، تيگانا و فرناندز حتي بهترين خطوط دفاعي را به لرزه درآوردند.
"آبي ها" يک بار ديگر کلاس فوتبال خود را با غلبه بر ايتاليا و برزيل به رخ جهان کشيدند. "تله سانتانا" بازيکن تيم برزيل دو بار تيرک دروازه را لرزاند، اما فرانسه به لطف درخشش "ژول باتز" دروازه بان خود که پنالتي زيکو را 12 دقيقه مانده به پايان بازي مهار کرد، با پيروزي از ميدان خارج شد.
فرانسه بعد از تساوي 1 بر 1 در وقت قانوني و سپس غلبه بر برزيل با نتيجه 4 بر 3 در ضربات پنالتي به مرحله نيمه نهايي راه يافت، اما يک بار ديگر روياي قهرماني در جام جهاني در مواجهه با 11 سرباز آماده و تازه نفس آلماني، نقش بر آب شد.
تيم آلمان که پاي ثابت ديدارهاي فينال جام جهاني بود، در سيزدهمين دوره مقابل آرژانتين و فرمانده بزرگ آن مارادونا تاب مقاومت نياورد و با قبول باخت 3 بر 2 از دور مسابقات خداحافظي کرد.
تيم آرژانتين در نيمه نهايي بلژيک را به راحتي با دو گل مغلوب کرده بود.
قهرماني آرژانتين به همان اندازه که شايسته و سزاوار آنها بود، غير منتظره هم بود. تيم آرژانتين منسجم، اما بدون انگيزه بود و حقيقتا مي توان گفت که مارادونا جام را به تنهايي و يک تنه براي کشورش به دست آورد.
عملکرد درخشان و بي نقص او که پنج گل نيز در برداشت، عنوان بهترين بازيکن جام را برايش به ارمغان آورد و اگر چه ابهاماتي در مورد گل مارادونا به انگليس در مرحله يک چهارم نهايي وجود داشت، اما جشن و شادماني در آرژانتين بر پا شد و بيش از 30 ميليون نفر در خيابان ها به شادي پرداختند.
گل مارادونا به "دست خدا" مشهور شد. وي در سال هاي اخير رسما اعتراف کرد که آن گل را با دست زده، اما معتقد است اين کار تقلب نيست، بلکه هنر است.
به اعتقاد مارادونا در فوتبال آمريکاي جنوبي بيشتر از اروپا اين قبيل صحنه ها وجود دارد، اما نبايد نام آن را تقلب گذاشت.
** برترين هاي جام سيزدهم:
قهرمان: آرژانتين
دوم: آلمان
سوم: فرانسه
چهارم: بلژيک
- برنده کفش طلايي: گري لينکه از انگليس با 6 گل
- برنده توپ طلايي: مارادونا از آرژانتين
- بازي جوانمردانه: برزيل
** اسطوره هاي جام جهاني 1986:
- "ديه گو مارادنا" (آرژانتين، تولد 1960)
بهترين بازيکن فوتبال بعد از "په له" که در جريان مسابقات جام جهاني 1982 به دليل خطا روي يکي از بازيکنان برزيل از زمين اخراج شد و آرژانتين نيز پيش از رسيدن به نيمه نهايي حذف گرديد.
اما در جام جهاني 1986 عملکرد فوق العاده اي از خود به نمايش گذاشت تا آرژانتين با پيروزي برابر آلمان غربي به قهرماني برسد.
چهار سال بعد تيم ملي کشورش را باز هم به فينال رساند، اما اين بار در ضربات پنالتي مغلوب آلمان غربي شد.
مارادونا با وجود مشکلات مربوط به استفاده از مواد مخدر، در جام جهاني 94 آمريکا نيز حضور يافت، اما پس از اعلام استفاده وي از ماده آمفتامين از دور مسابقات خارج شد.
- "گري لينکر" (انگليس، تولد 1960)
وي بعد از "بابي چارلتون" بهترين گلزن تاريخ فوتبال انگليس است که 48 گل در 80 مسابقه ملي خود در کارنامه دارد.
لينکر بعد از آن که يک پنالتي را در مسابقه دوستانه انگليس برابر برزيل از دست داد، شانس خود را نيز در رسيدن به رکورد چارلتون از دست داد.
اين بازيکن، انگليس را در جام جهاني 1986 با به ثمر رساندن سه گل برابر لهستان نجات داد. وي گلهاي بعدي خود را در مقابل پاراگوئه و آرژانتين به ثمر رساند تا با شش گل در صدر گلزنان قرار گيرد.
در جام جهاني 1990 ايتاليا نيز دو پنالتي وارد دروازه کامرون کرد و سپس گل تساوي ديدار با آلمان غربي در نيمه نهايي را به نام خود ثبت کرد.
لينکر هرگز موفق به قهرماني در سطح باشگاهي نشد و پس از تعويض به جاي "گراهان تيلر" در يکي از مسابقات 1992 قهرماني اروپا در سوييس از فوتبال ملي خداحافظي کرد.
اين بازيکن هرگز در دوران فوتبال حرفه اي خود جريمه نشد و به همين دليل به "مستر کلين" معروف است.
- "رودي فولر" (آلمان، تولد 1960)
يک شکارچي واقعي گل که نقش به سزايي در نمايش قدرتمند آلمان غربي در جام جهاني 1986 مکزيک داشت.
مهارت بالاي وي در استفاده از فرصت ها در به ثمر رساندن گل دقايق پاياني آلمان غربي در ديدار با آرژانتين و کسب تساوي 2 بر 1 نشان داده شد.
وي 43 گل در 84 بازي ملي براي تيم آلمان غربي به ثمر رساند و اين تيم را در قهرماني جام جهاني 1990 ايتاليا با به ثمر رساندن سه گل در مسابقات ابتدايي ياري رساند.
وي سپس در ديدار با هلند به دليل درگيري با "فرانک ريکارد" اخراج شد.
ريکارد هنگام خروج از زمين روي صورت فولر آب دهان پرتاب کرد.
فولر به مسابقه فينال آلمان غربي برابر آرژانتين بازگشت و با زدن يک پنالتي قهرماني را به تيمش هديه داد.
پس از خداحافظي از فوتبال هدايت تيم ملي فوتبال آلمان را به موفقيت انجام داد و اين تيم را به فينال جام جهاني 2002 رساند، اما در آن مرحله مغلوب برزيل شد.
** برترين گلزنان جام جهاني 1986
- گري لينکر (انگليس)
- ديه گو مارادونا (آرژانتين)
- اميليو بوتراگوئنو (اسپانيا)
- کارکا (برزيل)
** آيا مي دانيد؟
- مکزيک اولين کشوري است که پس از انصراف کلمبيا به دلايل اقتصادي، براي دومين بار ميزبان جام جهاني شد.
- دانمارک، عراق و کانادا اولين تجربه حضور در جام جهاني را در مسابقات 1986 کسب کردند.
- هشت ورزشگاه شامل گوآدالايارا، پوئبلا، لئون، کوئرتارو، ايراپوآتو، تولوکا، مونتري و مکزيکو سيتي ميزبان 52 مسابقه اين جام بودند.
- نخستين مسابقه بين ايتاليا و بلغارستان مدعيان قهرماني با تساوي 1 بر 1 خاتمه يافت. "الساندرو آلتوبلي" زننده آخرين گل ايتاليا در فينال جام جهاني 1982، اولين بازيکني بود که در جام 1986 گلزني کرد.
- گل عراق در ديدار با پاراگوئه به دليل سوت داور يک ثانيه پيش از اين که وارد دروازه شود، مردود اعلام شد و اين تيم 1 بر 0 شکست خورد.
- "ري ويلکينز" اولين بازيکن انگليسي بود که در اين جام پس از دريافت کارت زرد دوم در جريان تساوي بدون گل برابر مراکش به دليل پرتاب توپ به سوي داور اخراج شد.
- در جريان تساوي 1 بر 1 مکزيک با پاراگوئه در مرحله گروهي 55 خطا از سوي "جرج کورتني" داور انگليسي اعلام شد.
- "خوزه باتيستا" اروگوئه اي پس از گذشت فقط 55 ثانيه از آغاز مسابقه با اسکاتلند به دليل خطا روي "گوردون استراچان" اخراج شد.
- "پت جنينگز" دروازه بان ايرلند شمالي در چهل و يکمين سالگرد تولدش، 119 مسابقه ملي خود را برابر برزيل انجام داد و يک رکورد جهاني ثبت کرد. وي پس از اين مسابقه که 3 بر 0 به سود برزيل خاتمه يافت، با فوتبال خداحافظي کرد.
- "مارچلو تروبياني" از آرژانتين پس از ورود به زمين در دقيقه 88 مسابقه با آلمان غربي در فينال، اولين و تنها حضور در جام جهاني را تجربه کرد.
پيش از اين رکورد کوتاه ترين حضور در جام جهاني توسط "خميس لابيدي" از تونس در جام جهاني 1978 ثبت شده بود.
** ترکيب بازيکنان آرژانتين قهرمان جام جهاني 1986
دروازه بانان: لوييس ايسلاس، نري پومپيدو، هکتور ميگوئل زلادا
مدافعان: خوزه لوييس براون، نستور کلاسن، خوزه لوييس کوکيوفو، اوسکار گاره، ريکاردو گيوستي، خوليو يورگ اولارتيکوئچا، دانيل پاسارلا، اوسکار روگيه ري
هافبک ها: سرجيو آلميرون، سرجيو دانيل باتيستا، ريکاردو بوچيني، يورگ بوروچاگا، هکتور آدولف هنريک، ديه گو مارادونا
مهاجمان: کلاديو بروگي، پدرو پابلو پاسکولي، کارلوس تاپيا، مارچلو تروبياني، يورگ والدانو
سرمربي کارلوس بيلاردو

در طول دومين جنگ جهاني، معاون ايتاليايي فيفا دکتر "اوتورينو باراسي" کاپ قهرماني جام جهاني را در يک جعبه کفش زير تختخواب خود پنهان کرد تا آن را از افتادن به چنگ نيروهاي اشغالگر نجات دهد.

رقابت هاي مقدماتي جام جهاني 1950 برزيل به صحنه‌اي تبديل شد که تيم‌هاي راه يافته به مسابقات انصراف مي‌دادند و تيم‌هاي حذف شده دعوتنامه دريافت مي‌کردند.

** جام جهاني در سرزمين طلايي پوشان
در اين دوره فدراسيون بين‌المللي فوتبال به بازيکنان تيم هند اجازه نداد با پاي برهنه بازي کنند و به همين دليل هند از دور رقابت‌ها کناره‌گيري کرد.
بنابراين تنها 13 تيم در چهارمين دوره جام جهاني به رقابت پرداختند.
مرحله نخست اين پيکارها در 4 گروه (دو گروه چهار تيمي، يک گروه سه تيمي و يک گروه دو تيمي) برگزار شد.
در اين دوره، اروگوئه در فينالي که فينال نبود، جام را برد. رقابت ها به صورت ميني ليگ برگزار شد و برزيل، سوئد، اسپانيا و اروگوئه مدعيان قهرماني بودند.
برزيل سوئد را 7 - 1 و اسپانيا را 6 - 1 شکست داد و تنها به يک تساوي نياز داشت تا قهرماني را جشن بگيرد اما، طلايي پوشان برزيل در نهايت شگفتي و در حضور 174 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه ماراکانا شهر ريودوژانيرو به اروگوئه‌اي که با اسپانيا مساوي کرده بود، 2 - 1 باختند.

** فوتبال زنده ماند
اولين کنگره فيفا که بعد از جنگ جهاني دوم، روز 25 ژوئيه 1946 در لوکزامبورگ برگزار شد، به دلايل متعدد اهميت بسياري داشت.
به خاطر اداي احترام و قدرداني از رييس فيفا که در طول جنگ تمام تلاش و توان خود را به کار بست تا روح فوتبال را زنده نگه دارد، کاپ قهرماني جام جهاني از اين پس به نام "جام ژول ريمه" نامگذاري شد. در اين کنگره همچنين بازگشت فدراسيون فوتبال بريتانيا که از سال ‎1929غايب بود، اعلام شد. کنفدراسيون ورزش برزيل نيز به خاطر درخشش در دوره قبلي جام جهاني (1938) به عنوان ميزبان رقابت‌هاي سال 1950 انتخاب شد.
دوازده سال بعد از برگزاري مسابقات جام جهاني در فرانسه، اين پيکارها با چهره‌اي جديد در ورزشگاه مشهور ماراکانا در ريودوژانيرو و ساير شهرهاي برزيل برگزار شد.

** بزرگترين ورزشگاه جهان
فوتبال در برزيل به چنان محبوبيتي دست يافته بود که تصميم گرفته شد ورزشگاهي کاملا مدرن با ظرفيت 220 هزار نفر در حومه شهر ريودوژانيرو ساخته شود. احداث ورزشگاه روز 2 اوت سال 1948 آغاز شد.
تعيين تاريخ اتمام کار ظاهر معقولانه نبود. پنج هفته قبل از انجام اولين مسابقه، برزيلي‌ها به خاطر تمام نشدن ساخت ورزشگاه دچار سردرگمي شدند به همين دليل فيفا تصميم گرفت دکتر اوتورينو باراسي را که تجربه بسيار موفقي در برگزاري رقابت هاي سال 1934 داشت، به ريودوژانيرو بفرستد.
روز 24 ژوئن 1950 ورزشگاه ماراکانا رسما افتتاح شد گرچه بيشتر به يک ساختمان شبيه بود و سايت ويژه رسانه‌ها هم نداشت اما، براي برگزاري مسابقات و ميزباني 13 تيم راه يافته به مرحله اصلي جام جهاني آماده بود.

** يک ملت پشت سر يک تيم
بعد از يک پيروزي بي‌دردسر مقابل مکزيک (4 بر 0)، برزيلي‌ها در کمال شگفتي همگان با تساوي 2 - 2 مقابل سوييس متوقف شدند. يوگسلاوي که دو بازي قبل خود را برده بود، تنها به يک تساوي مقابل ميزبان نياز داشت تا به مرحله بعد صعود کند اما برزيل در حضور ‎ 150هزار تماشاگر مشتاق با پيروزي 2 بر 0 از زمين خارج شد.
به اين ترتيب برزيل، سوئد، اسپانيا و اروگوئه به مرحله بعد که به جاي نيمه نهايي، فينال بود راه يافتند. مرحله فينال بايد به صورت ليگي برگزار مي شد و مدعياني مثل ايتاليا و انگليس نيز حضور نداشتند. طلايي پوشان برزيل بعد از يک هفته استراحت با آمادگي کامل، سوئد (7 - 1) و اسپانيا (6 - 1) را سيل آسا درو کردند.
هيچکس حتي براي لحظه‌اي ترديد نداشت که برزيل همين روند خيره‌کننده را مقابل اروگوئه نيز ادامه خواهد داد. ميزبان در حضور تماشاگران مشتاق خود، بعد از شروع نيمه دوم گل نخست را وارد دروازه اروگوئه کرد اما بازيکنان عصبي به نظر مي‌رسيدند و هرگز نتوانستند استيل مشهور سامباي برزيلي را اجرا کنند.
اروگوئه بدون اينکه از جو سنگين ورزشگاه ميزبان هراسيده باشد، نتيجه را مساوي کرد و سپس درحاليکه تنها 11 دقيقه به پايان مانده بود، به گل برتري دست يافت. تمام برزيل در عزا فرورفت حتي مسوولان فوتبال اين کشور فراموش کردند جام قهرماني را به تيم اروگوئه اهدا کنند بنابراين ژول ريمه ناگزير شد شخصا وارد زمين شده و دنبال کاپيتان تيم قهرمان بگردد تا مراسم جشن را برگزار کند.
برزيل فقط مي‌توانست با اين ذهنيت خود را تسلي دهد که "تاکا دي موندو" (فوتبال) ورزشي فوق‌العاده و پولساز است. فوتبال از اين جا به بعد به وادي تازه‌اي قدم گذارد.

** اسطوره‌هاي جام جهاني 1950:
"مارکوئز دي منسس ادمير" (برزيل، تولد 1922، مرگ 1996)
وي برترين گلزن مسابقات 1950 با هفت گل زده براي تيم ملي برزيل بود. ادمير فيزيک خوب، تعادل، سرعت فوق‌العاده و مهارت بالايي در کنترل توپ داشت.
او مي‌توانست در هر جاي خط حمله بازي کند اما بهترين عملکرد را در جناح چپ يا در نقش مهاجم داشت.

"خوآن شيافينو" (اروگوئه، تولد 1925)
بازيکني با روحيه جنگندگي که ابتدا به دليل جثه کوچکش زياد نمي‌توانست موثر باشد اما، اندکي بعد با نشان دادن توانايي خود در به ثمر رساندن گل تحسين همه را برانگيخت.
وي در مسابقات 1950 گل تساوي اروگوئه برابر برزيل را به ثمر رساند تا ميزبان جام جهاني با گل "گيگيا" در 11 دقيقه مانده به پايان مسابقه به يک پيروزي غير منتظره برسد.
شيافينو سپس در اين‌باره گفت: فوتبال برزيل فوق‌العاده بود و واقعا ارزش تماشا کردن دارد اما ما هم بي‌نظير عمل کرديم.
شيافينو دوباره در جام جهاني 1954 نيز علمکرد درخشاني از خود به نمايش گذاشت اما، در اين مسابقات مجارستان بدون حضور پوشکاش مصدوم، با پيروزي برابر اروگوئه موجب حذف آنها در نيمه نهايي شد.
شيافينو بلافاصله پس از جام جهاني 1954 در ازاي 72 هزار پوند که يک رکورد جهاني به شمار مي‌رفت، به آث ميلان پيوست و به سرعت به ستاره اين تيم تبديل شد. وي آث ميلان را به فينال جام باشگاه‌هاي اروپا در سال 1958 رساند اما، با وجود گلزني در اين مسابقه آث ميلان 3 بر 2 مقابل رئال مادريد شکست خورد.

"جاير دا روسا پينتو" (برزيل، تولد 1921، مرگ 2005)
بسياري وي را در کنار آدمير و زيزينيو، آماده‌ترين مثلث تاريخ تيم برزيل مي دانستند. جاير پيش از اينکه به دليل آسيب ديدگي پا از فوتبال خداحافظي کند، در اکثر باشگاه‌هاي برزيل در دهه ‎1960 توپ زده بود اما فوتبال ملي با جام جهاني 1950 به پايان رسيد.
جاير هافبکي با قدرت شوت زني با پاي چپ، متخصص در زدن شوت‌هاي بلند بود.

** برترين گلزنان جام جهاني 1950:
ادمير مارکوئز دي منزز (برزيل) 9 گل
خوآن شيافينو (اروگوئه) 5 گل
استانيسلائو باسورا (اسپانيا) 5 گل

** آيا ميدانيد؟
رکورد بيشترين تماشاگر در يک مسابقه فوتبال، 174 هزار نفر در ورزشگاه ماراکاناي شهر ريودوژانيرو است که بعيد به نظر ميرسد يک بار ديگر تکرار شود.
برخي منابع غير رسمي مي‌گويند اين آمار در ديدار روز 16 ژوئيه 200 هزار نفر بوده است.
در حاليکه مسابقه فينال اروگوئه - برزيل 1 - 1 مساوي بود، "گيگيا" با به ثمر رساندن گل برتري ميهمان در 11 دقيقه مانده به پايان مسابقه، قلب تماشاگران ميزبان را شکست.
به استثناي رقابت‌هاي جام جهاني سال 1958، سال 1950 تنها دوره‌اي بود که ميزبان به فينال اين پيکارها رسيد اما نتوانست جام قهرماني را بالاي سر ببرد.
در اين دوره براي نخستين بار از سال 1930، مسابقات مقدماتي به جاي ديدارهاي حذفي برگزار شد.
اروگوئه در پايان تصميم به حضور در مسابقات گرفت و به همراه تيم‌هاي بوليوي، شيلي و پاراگوئه بدون انجام مسابقه به مرحله نهايي راه يافت.
چهار فدراسيون فوتبال بريتانيا که دوباره به فيفا پيوسته بودند حق حضور در مسابقات را پيدا کردند اما فقط انگليس شرکت کرد.
انگليس در اين دوره که اولين تجربه حضورش در جام جهاني بود در کنار برزيل و ايتاليا به مدعيان قهرماني تبديل شد.
انگليس در اولين پيروزي خود در جام جهاني، با دو گل "استان مورتنسن" و "ويلف مانيون" 2 بر 0 شيلي را شکست داد.
در مجموع ‎ 1/337نفر ‎ 22مسابقه اين جام را از نزديک تماشا کردند. اين اولين باري بود که بيش از يک ميليون تماشاگر مسابقات جام جهاني را در ورزشگاه تماشا کردند.
در فينال اين جام براي اولين بار هيچ بازيکني اخراج نشد.

ترکيب بازيکنان قهرمان جام جهاني 1950:
دروازه‌بانان: روکه ماسپولي، آنيبال پاز
مدافعان: ماتياس گونزالز، اسبيو تجرا، ويليام مارتينز، هکتور ويلچز هافبک‌ها: خوآن کارلوس گونزالس، اوبدوليو وارلا (کاپيتان)، واشنگتون اورتونو، رودولفو پيني، ويکتور رودريگز آندراده، شوبرت گامبتا
مهاجمان: آلسيدس ادگاردو گيگيا، خوليو سزار بريتوس، خوليو پرز، کارلو رومرو، اوماس اوسکار ميگوئز، خوآن شيافينو، لوييس آلبرتو توريو، خوآن بروگوئنو، ارنستو خوزه ويدال، روبن موران
سرمربي : خوآن لوپز

فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) به چند دليل تصميم گرفت مسابقات فوتبال جام جهاني 1954 را به ميزباني سوئيس برگزار کند.

سوئيس از جمله کشورهايي بود که به علت بي طرفي در جنگ جهاني دوم، هيچگونه آسيبي نديد.
** پنجاهمين سالگرد تاسيس فيفا
همچنين سال 1954، در حقيقت پنجاهمين سالگرد تأسيس فيفا بود و از آنجايي که مقر فيفا در زوريخ سوئيس قرار داشت و از طرفي نامزد اروپايي ديگري براي برگزاري جام جهاني نبود، اين کشور به عنوان ميزبان جام جهاني پنجم برگزيده شد.
** تغيير در سيستم بازي ها
باز هم در مسابقات سال 1954 تغييراتي در سيستم بازي‌ها داده شد. مسابقات اين دوره همانند دوره‌هاي اخير جام جهاني، به صورت گروهي در دور مقدماتي و تک حذفي در مرحله بعدي برگزار شد.
تيم‌ها در دور مقدماتي در گروه‌هاي چهارتايي تقسيم شدند که دو تيم نخست هر گروه به مرحله يک چهارم نهايي راه يافتند.
در اين دوره 38 کشور براي حضور در مسابقات مقدماتي ثبت نام کردند که تيم هاي آرژانتين و شوروي در ميان آنها نبودند. از قاره آسيا، ژاپن و کره جنوبي حضور داشتند که در دو بازي رفت و برگشت، کره جنوبي به عنوان نماينده آسيا انتخاب شد.
** کره جنوبي اولين آسيايي جام جهاني
کره جنوبي نخستين تيم آسيايي بود که در جام جهاني بازي مي‌کرد. اين تيم شش بار ديگر به جام جهاني راه يافت که از اين نظر در ميان ديگر تيم‌هاي آسيايي رکورددار است.
آلمان پس از پايان جنگ جهاني و جدايي دو بخش شرقي و غربي، اينبار با نام آلمان غربي به خانواده فيفا بازگشت و براي نخستين بار در جمع 16 تيم نهايي قرار گرفته بود.
در اين دوره قرار بر اين شد که اين 16 تيم در چهار گروه چهار تيمي قرار گيرند و هر تيم به قيد قرعه دو بازي در گروه برگزار نمايد و در نهايت هشت تيم به مرحله دوم (يک چهارم نهايي) صعود نمايند و مسابقات تا فينال به صورت حذفي پيش برود.
از اين رو پس از انتخاب 14 تيم دورنهايي به همراه اروگوئه قهرمان دوره پيش و سوئيس ميزبان بازيها که از حضور در دور انتخابي معاف بودند، مسابقات در پنجم ژانويه 1954 در برن قرعه کشي شد.
در ميان تيم هاي دور نهايي، مجارستان که از سال 1950 تا 1954 در 33 بازي بدون شکست مانده بود و در سال 1952 مدال طلاي المپيک هلسينکي را فتح کرده بود، اميد اول قهرماني به شمار مي رفت و پيش بيني مي شد که بدون دردسر به قهرماني برسد.
اين تيم با رهبري کاپيتانش فرانس پوشکاش و حضور جمعي از بازيکنان نخبه چون ساندرو کوچيس و بوژيک با قدرت تمام و شکست‌هاي سنگيني که بر تيم‌هاي کره جنوبي (0-9) و آلمان غربي (3-8) تحميل کرد، با زدن 17 گل در دو بازي به عنوان نخستين تيم از گروه خود صعود کرد.
کوچيس که در نوک حمله مجارستان بازي مي کرد در نهايت آقاي گل اين دوره شد.
اين تيم در مراحل بعدي با پيروزي بر برزيل و اروگوئه با اقتدار کامل به فينال راه يافت و در مقابل هم گروه دور مقدماتي‌اش آلمان غربي قرار گرفت.
** شکست ناباورانه مجارستان
همانطور که اروگوئه در کمال ناباوري برزيل را در جام 1950 مغلوب کرد، تيم آلمان غربي هم با شکست دادن جادوگران (لقب تيم مجارستان) فاتح جام جهاني شد.
دو تيم در بازي فينال مقابل هم قرار گرفتند و با اين که مجارستان 8 بر 3 در دور مقدماتي آلمان غربي را شکست داده بود، در بازي فينال با نتيجه 3 بر 2 مغلوب شد. بدين ترتيب آلمان غربي در نخستين تجربه حضورش در جام جهاني به عنوان قهرماني اين بازي‌ها دست يافت.
اين تيم که از سال 1954 تا سال 1990 با عنوان آلمان غربي يا جمهوري فدرال آلمان بدون وقفه در جام جهاني شرکت داشت، در مجموع سه بار عنوان قهرماني جام جهاني را بدست آورد، اما از سال 1990 به بعد، پس از اتحاد آلمان شرقي و آلمان غربي اين دو تيم تحت عنوان تيم ملي آلمان پا به ميادين بين‌المللي گذاشتند.
در گروه اول جام جهاني 1954 تيم هاي برزيل، يوگسلاوي، فرانسه و مکزيک قرار داشتند. برزيل با شکست مکزيک و تساوي در برابر يوگسلاوي و يوگسلاوي هم با پيروزي در برابر فرانسه به مرحله دوم صعود کردند.
زيباترين بازيهاي مرحله اول، در گروه دوم انجام گرفت. در اين گروه، مجارستان با نتيجه 9 بر صفر، کره جنوبي را شکست داد و در ديدار دوم خود، موفق شد با نتيجه جالب 8 بر 3 بر آلمان غربي فايق آيد. از اين گروه تيم هاي مجارستان و آلمان غربي که ترکيه را مغلوب کرده بود، به مرحله بعد صعود کردند.
در گروه سوم، اتريش و اروگوئه تيم هاي چکسلواکي و اسکاتلند را شکست دادند تا هر دو با چهار امتياز به جمع تيم هاي يک چهارم نهايي بپيوندند.
در گروه چهارم، انگليس با تساوي در برابر بلژيک و پيروزي 3 بر صفر در مقابل سوئيس به عنوان تيم اول صعود کرد و سوئيس با شکست دوباره ايتاليا در بازي تکراري، جواز صعود دريافت کرد.
در مرحله يک چهارم نهايي، آلمان غربي تيم يوگسلاوي را 2 بر صفر مغلوب کرد. اتريش در پر گل ترين ديدار تاريخ جام هاي جهاني 7 بر 5 سوئيس را حذف کرد و اروگوئه هم بر تيم قدرتمند انگليس چيره شد تا به نيمه نهايي برسد.
** نبرد برن
اما زيباترين بازي اين مرحله، ديدار دو تيم مجارستان و برزيل بود که به علت خشونتهاي بي حدش به نبرد برن مشهور شد. در اين مسابقه، تيم مجارستان در نهايت به پيروزي 4 بر 2 دست يافت ولي درگيري بازيکنان دو تيم پس از بازي هم ادامه پيدا کرد و به رختکن هم کشيده شد و در نهايت با دخالت پليس خاتمه يافت.
در مرحله نيمه نهايي، تيم آلمان غربي که حالا در قواره يک مدعي بود، توانست اتريش را 6 بر يک مغلوب نمايد تا به همراه مجارستان که 4 بر 2 از سد اروگوئه گذشته بود، برگزار کننده ديدار نهايي جام باشد. در ديدار رده بندي اتريش، قهرمان دوره پيش را 3 بر يک شکست داد و در جاي سوم قرار گرفت.
مسابقه فينال در حضور 63800 تماشاگر در تاريخ چهارم ژوييه 1954 در برن برگزار شد. مجارستان، شروعي طوفاني داشت و در 8 دقيقه اول بازي به دو گل دست يافت. اما در ادامه، اين آلمانها بودند که در زير بارش شديد باران با به ثمر رساندن سه گل، فاتح جام ژول ريمه شدند تا جادوگران مجارستان، پس از 37 بازي بي شکست، طعم تلخ شکست را در حساسترين بازي تاريخ فوتبالشان بچشند.
آلمانها از اين بازي با نام “معجزه برن” (Wunder von Bern) ياد مي کنند.
** اسطوره هاي جام
- ساندور کوچيس (مجارستان، تولد 1929، مرگ 1979)
وي علاوه بر قهرماني در بازي هاي المپيک 1952 و نايب قهرماني جام جهاني در سال 1954، در جام جهاني 1954 با 11 گل به عنوان آقاي گلي رسيد و در سال هاي 1951، 1952 و 1954 به عنوان بهترين گلزن ليگ مجارستان انتخاب شد.
آقاي گل جام جهاني 1954 يکي از برترين مهاجمان تاريخ فوتبال جهان بود که در دوران بازي خود به علت گل هاي فراواني که با ضربه سر به ثمر رسانده بود، مشهور به "سر طلايي" شد.
کوچيس فوتبال خود را در سال 1949 با باشگاه فرانس واروش آغاز کرد و خيلي زود به تيم ملي راه يافت و در کنار پوشکاش، ژيبور، هيده گوتي و ... تيم جادويي ها را در دهه 50 تشکيل دادند که عصر طلايي فوتبال مجارستان را رقم زدند.
تيم ملي مجارستان با گلزني هاي او و پوشکاش به مدال طلاي المپيک 1952 رسيد و انگلستان را در سال 1953 در استاديوم ومبلي با نتيجه 6 بر 3 خورد کرد. کوچيس در جام جهاني 1954 طي چهار بازي 11 گل به ثمر رساند.
- فرانس پوشکاش (مجارستان، تولد 1927، مرگ 2006)
ظاهر نسبتاً چاق، چهار شانه و قد کوتاه او زياد به فوتباليست ها نمي خورد، اما علاقه اش به فوتبال باعث شد تا به سمت اين ورزش کشيده شود و پس از مدتي پا در عرصه فوتبال حرفه اي بگذارد.
او در تيم مجارستان که در فواصل سال هاي 1950 تا 1954 کاپيتان بود و در 85 بازي که براي اين تيم انجام داد موفق شد 84 گل به ثمر برساند.
وي تا مدت ها عنوان آقاي گلي جهان را يدک مي کشيد ولي پس از مدتي "علي دايي" توانست اين عنوان از آن خود کند و پوشکاش در مکان دوم قرار گرفت.
با اين حال پوشکاش با به ثمر رساندن بيش از 1500 گل در دوران فوتبال خود، برترين گلزن تاريخ فوتبال به شمار مي رود. پس از پوشکاش، پله با به ثمر رساندن بيش از 1200 گل در رتبه دوم جاي دارد.
نقطه اوج درخشش پوشکاش، جام جهاني 1954 بود. پوشکاش در آن مسابقات با درخششي فوق العاده تيم خود را به فينال رساند.
پوشکاش از چهره هاي ماندگار و فراموش نشدني فوتبال است و به عنوان ششمين بازيکن قرن جهان شناخته مي شود.
همچنين در سال 2002 ، ورزشگاه "تپ استاديون" در بوداپست را به احترامش به "فرانس پوشکاش" تغيير نام دادند.
فرانس پوشکاش در 17 نوامبر سال 2006 و پس از سالها مبارزه با بيماري سرطان در سن 79 سالگي در گذشت.
هم اکنون جايزه زننده زيباترين گل سال جهان به افتخار وي به نام "جايزه پوشکاش" ناميده مي شود.
- هلموت ران (آلمان غربي)
چهارمين بازيکن 10 گله تاريخ جام هاي جهاني هلموت ران است. او در دو جام جهاني 1954 و 1958 در تيم ملي آلمان غربي حضور داشت. نکته جالب اين که او 10 گل را در 9 مسابقه به ثمر رسانده است و رکورد جالبي را به دست آورده است.
گفته مي‌شود در فينال جام جهاني 1954 وقتي هلموت ران گل برتري آلمان‌ها را مقابل مجارستان شکست‌ ناپذير به ثمر رساند مدام فرياد مي‌زند: ”آغاز شد! آغاز شد!"
** آيا مي دانيد؟
تيم‌هاي ترکيه، کره جنوبي و اسکاتلند براي نخستين بار در اين بازي‌ها حضور پيدا کردند.
در 26 بازي اين جام در مجموع 140 گل به ثمر رسيد که 27 گل از اين تعداد سهم مجارستان بود.
جام جهاني سوييس با 140 گلي که رد و بدل شد، پر گل‌ترين دوره اين مسابقات از ابتدا تا جام 1982 اسپانيا بود. با توجه به تعداد کمتر تيم‌ها و مسابقات ( 16 تيم و 26 بازي) نسبت به جام اسپانيا (24 تيم و 52 بازي)، مي‌توان اين جام را با متوسط 5.4 گل در هر بازي، پر گل‌ترين دوره تاريخ جام جهاني دانست.
خط حمله مجارستان به عنوان بهترين خط حمله شناخته شد و خط دفاع فرانسه به عنوان بهترين دفاع نام گرفت.
عنوان آقاي گل به ساندور کوچيس با 11 گل رسيد و جايزه بهترين بازيکن جام را به فرانس پوشکاش دادند.
اين آخرين دوره مسابقات بود که ژول ريمه، بنيانگذار جام جهاني در آن حضور داشت. ژول ريمه که 33 سال رياست فيفا را بر عهده داشت، دو سال بعد در سن 83 سالگي در گذشت.
کاپ قهرماني جام جهاني با شکلي متفاوت نسبت به شکل امروزي، تا سال 1970 جام ژول ريمه نام داشت که برزيل با قهرماني در سال 1970 به عنوان نخستين تيمي که سه بار جام ژول ريمه را بدست آورده، براي هميشه اين جام را به خانه برد.
- ترکيب بازيکنان تيم آلمان غربي قهرمان جام جهاني 1954: تورک، پوسي‌بال، کهل‌مه‌‌ير، اکل، ليبريش، ماي، ران، مورلاک، ا. والتر، اف. والتر، شافر
- برترين گلزنان جام:
کوچيس (مجارستان) 11 گل
مرلوک (آلمان غربي) 8 گل
پراسبت (اتريش) 6 گل
- تيم هاي شرکت کننده:
اتريش، آلمان غربي، بلژيک، انگلستان، فرانسه، مجارستان، ايتاليا، اسکاتلند، سوئيس، ترکيه، يوگوسلاوي، چک (اروپا)
برزيل، مکزيک، اروگوئه، شيلي (آمريکا)
کره جنوبي (آسيا)

مسابقات فوتبال جام جهاني 1958 در سوئد برگزار شد که در پايان حکم به قهرماني تيم برزيل داد.

در اين مسابقات نوجواني 17 ساله به نام "په له" گام به صحنه رقابت هاي فوتبال جهان گذاشت که نامش براي هميشه در اين رشته جاودان باقي ماند.
** جام جهاني 1958 سوئد
بعد از سوييس، نوبت سوئد بود که به عنوان ميزبان رقابت هاي جام جهاني انتخاب شود، اما اين دوره با درگذشت "ژول ريمه" بنيانگذار اين پيکارها در سن 83 سالگي همزمان شد. ريمه روز 16 اکتبر سال 1958 در پاريس چشم از جهان فروبست.
در اين جام تيم برزيل با حضور نوجواني 17 ساله به نام په له براي نخستين بار جام قهرماني را به خانه برد. په له مقابل ولز گلزني کرد، سه بار دورازه تيم فرانسه را در نيمه نهايي گشود و دو گل ديگر در بازي فينال مقابل ميزبان به ثمر رساند که برتري 5بر 2 و قهرماني را در پي داشت.
"ژوست فونتن" فرانسوي در اين مسابقات 13 گل به ثمر رساند که رکوردي بي نظير براي وي باقي ماند.
** اين جام با تلويزيون جهاني شد
براي نخستين بار تصاوير رقابت هاي جام جهاني فوتبال از طريق تلويزيون به سراسر کره خاکي مخابره شد تا مردم جهان شکوه ستارگان دنياي توپ گرد را مشاهده کنند. ستارگاني مثل کوپا، فونتن، چارلتون، ياشين، گارينشا، واوا و په له که در سن 17 سالگي شش گل از جمله دو گل در فينال زد که قهرماني را براي برزيلي ها به ارمغال آورد.
ششمين دوره رقابت هاي جام جهاني از نظر رکورد تعداد تيم هاي شرکت کننده در مرحله مقدماتي آن نيز (55 تيم) شاخص است. ديدارهاي انتخابي با شگفتي همراه بود: بلژيک، هلند، سوييس، اسپانيا، اروگوئه و مهم تر از همه ايتاليا از راهيابي به مرحله اصلي بازماندند.
مرحله نخست رقابت هاي اصلي به هواداران فوتبال امکان داد با تيم هاي جديدي مثل ولز، ايرلند شمالي، سوئد و شوروي سابق آشنا شوند.
بيش از هر چيز تيم فرانسه با مثلث طلايي خط حمله خود شامل کوپا، پانتوني و فونتن جلب توجه مي کرد. آبي پوشان فرانسه در اين جام رکوردهاي مختلفي را براي هميشه به نام خود رقم زدند. رکورد فونتن که 13 گل زد. رکورد بهترين خط حمله که 23 گل زده بود و همچنين معرفي بهترين بازيکن جام به نام ريموند کوپا.
تيم فرانسه با به ثمر رساندن 11 گل در سه ديدار از مرحله نخست، به عنوان صدرنشين گروه خود صعود کرد، اما مسير آنها در ديدار نيمه نهايي مقابل برزيل که مدعي قهرماني بود، مسدود شد.
طلايي پوشان برزيل بعد از ناکامي هاي پياپي در سال هاي 1950 و 1954 ، مصمم بودند که اين بار دچار لغزش نشوند. آنها در صدر گروه بسيار سختي قرار گرفتند که عبارت بود از اتريش (3 بر 0)، انگليس (0 بر 0) و شوروي سابق (2 بر 0).
** ستاره اي متولد شد
برزيل در ديدار مرحله يک چهارم نهايي مقابل ولز، حدود يک ساعت به در و ديوار مي زد تا اين که مهارت فوق العاده نوجوان 17 ساله اي به نام په له همه چيز را تغيير داد. اين اولين گل په له در جام جهاني بود. در مرحله نيمه نهايي په له در حالي که هيچ کاري از دست حريف براي مهار او ساخته نبود، تيم فرانسه را ويران کرد.
يک بار ديگر تيم برزيل به فينال راه يافت، اما اين بار مقابل سوئد. حضور در بلندترين قله مسابقات فوتبال جهان براي سوئدي ها افتخاري عظيم بود.
پيش از اين رقابت ها بحث و تبادل نظرهاي بسياري انجام شده بود تا در مورد استفاده از بازيکنان حرفه اي که در ليگ ايتاليا بازي کرده بودند، تصميم گيري شود.
سوئد که آلمان غربي مدافع عنوان قهرماني را در نيمه نهايي 3 بر 1 شکست داده بود، ثابت کرد که تيمي سيال، سازماندهي شده و منسجم است.
برزيل براي نخستين بار در رقابت هاي اين دوره از حريف عقب افتاده بود، اما زياد طول نکشيد که با گل هاي زاگالو، واوا و بالاتر از همه په له که دو گل زد، اولين قهرماني خود را در جام جهاني جشن گرفت.
"آرتور دريوري" رييس فدراسيون بين المللي فوتبال جام قهرماني را به کاپيتان طلايي پوشان برزيل يعني بليني اهدا کرد.
** برندگان جام:
قهرمان: برزيل
دوم: سوئد
سوم: فرانسه
چهارم: آلمان
** برنده کفش طلايي: ژوست فوتن از فرانسه با 13 گل
** اسطوره هاي جام جهاني 1958
- والدي پريه را ديدي (برزيل، تولد 1928، مرگ 2001)
ستاره خط مياني تيم ملي فوتبال برزيل در جام هاي جهاني 1958 و 1962 که به عنوان مربي، پرو را به يک چهارم نهايي جام جهاني 1970 رساند.
وي در 14 سالگي به دليل بيماري که نزديک بود منجر به قطع پاي راستش شود، شش ماه را روي وليچر گذراند.
- ژوست فونتن (فرانسه، تولد 1933)
انتظار مي رفت به عنوان بازيکن ذخيره در تيم ملي فرانسه حضور داشته باشد، اما در اين تيم زوج خوبي را با ريموند کوپا تشکيل داد و در تمامي مسابقات گلزني کرد تا به رکورد 13 گل دست يافت.
فونتن در مراکش متولد شد و فوتبال خود را در نيس فرانسه آغاز کرد. او با وجود سرعت و جسارتي که داشت به اندازه کافي بلند قد نبود تا در بازي هوايي موفق ظاهر شود، اما با قدرت شوت زني با پاي چپش، به يک نشانه گير خطرناک تبديل شد.
فونتن در نخستين مسابقه خود سه گل برابر پاراگوئه به ثمر رساند که پيروزي 7 بر 3 فرانسه را رقم زد. هر دو گل شکست 3 بر 2 برابر يوگوسلاوي را وارد دروازه حريف کرد و گل پيروزي فرانسه برابر اسکاتلند را به نام خود ثبت نمود.
دو گل ديگر مقابل ايرلند شمالي زد و نتيجه ديدار با برزيل را با يک گل به تساوي کشاند و در نهايت 4 گل فونتن برابر آلمان غربي در مسابقه پلي آف اين رقابت ها وي را به يکي از رکورد داران تاريخ مسابقات جام جهاني تبديل کرد.
فونتن در 20 مسابقه ملي خود براي فرانسه 27 گل به ثمر رساند و پيش از روي آوردن به تجارت، به مدت دو سال نيز هدايت اين تيم را بر عهده گرفت.
- ريموند کوپا (فرانسه، تولد 1931)
کوپا که نامش مختصر "کوپازوسکي" است فرزند يک کارگر معدن لهستاني بود که نمي خواست پا جاي پاي پدرش بگذارد.
وي که در ابتدا به دليل ديريبل هاي زياد مورد انتقاد بود، مهارت بسياري در کنترل توپ و پشت سر گذاشتن حريف داشت.
کوپا تيم رمس فرانسه را به فينال جام قهرماني اروپا رساند.
اين تيم در آن مرحله نتيجه را 4 بر 3 به رئال مادريد واگذار کرد، اما کوپا چنان عملکردي از خود به نمايش گذاشت که تيم اسپانيايي را به جذب وي واداشت.
اين بازيکن پس از 45 بازي ملي در سال 1962 از فوتبال خداحافظي کرد و به يک تاجر موفق تبديل شد.
** برترين گلزنان جام جهاني 1958
ژوست فونتن (فرانسه) 13 گل
په له (برزيل) 6 گل
هلموت ران (آلمان) 6 گل
** آيا مي دانيد؟
- براي نخستين بار در رقابت هاي سال 1958 يک مسابقه مساوي بدون گل تمام شد؛ برزيل و انگليس در دور نخست بدون گل مساوي کردند.
- جام جهاني 1958 اولين دوره اي بود که بدون حضور موسس آن يعني ژول ريمه برگزار مي شد. وي در 16 اکتبر سال 1956 در سن 83 سالگي در پاريس درگذشت.
- براي اولين بار تمامي تيم هاي بريتانيايي به جام جهاني صعود کردند. تيم هاي ولز و ايرلند شمالي که ايتاليا را شکست داد، براي نخستين بار بود که در جام جهاني حضور مي يافتند.
- شوروي سابق نيز با حضور دروازه بان افسانه اي خود "لو ياشين" نخستين جام جهاني را تجربه کرد.
- انگليس در حالي در مسابقات شرکت کرد که هشت تن از بازيکنان منچستريونايتد در فوريه 1958 در يک سانحه هوايي در مونيخ کشته شده بودند.
- برزيل در اين مسابقات با سيستم 4-2-4 و تکيه بر جناحين، شيوه جديدي از بازي را پايه گذاري کرد.
- فينال جام جهاني 1958 اولين فينالي بود که بين دو کشور از دو قاره متفاوت برگزار شد. برزيل اولين کشوري که خارج از قاره خود به قهرماني رسيد.

بعد از دو دوره که جام جهاني در اروپا برگزار شد و ‎ 12سال بعد از ميزباني برزيل، جام ژول ريمه دوباره به آمريکاي جنوبي بازگشت.

انتخاب شيلي به عنوان ميزبان اين رقابت‌ها مخالفت‌هاي زيادي عليه فيفا بر انگيخت، چون شيلي از هيچ نظر(ورزشگاه، شبکه حمل و نقل، اقامت) توانايي برگزاري پيکارهايي مهمي چون جام جهاني و ميزباني آن را نداشت.
حضور ‎ 56تيم در جام جهاني که رکورد ديگري محسوب مي‌شد، در مرحله مقدماتي شرکت کردند و دو تيم مدعي دوره قبل به نام فرانسه و سوئد از دور رقابت‌ها حذف شدند.
ديدارهاي متعددي در مرحله نخست اين جام نظير شوروي سابق و يوگسلاوي، شيلي و ايتاليا و آلمان غربي و سوييس با درگيري فيزيکي شديد ميان دو تيم همراه بود.
تيم برزيل يک بار ديگر قهرمان شد، اما اين بار "په‌له" فقط در ديدار افتتاحيه مقابل مکزيک بازي کرد و سپس مصدوم شد.
تيم برزيل ‎ 1 - 3چکسلواکي را در ديدار فينال در شهر سانتياگو، با گل هاي آماريلدو، زيتو و واوا شکست داد.
** نبرد سانتياگو
براي نخستين بار در تاريخ جام جهاني، فوتبال چهره کريه خود را نشان داد. هفتمين دوره رقابت‌هاي جام جهاني شاهد برگزاري يکي از زشت‌ترين ديدارهاي تاريخ اين مسابقات بين دو تيم ايتاليا و شيلي بود که سپس "نبرد سانتياگو" نام گرفت.
اين بازي با اخراج دو ايتاليايي و شکستن بيني ديگري با هوک چپ بازيکن شيليايي همراه بود.
"جورجي فريني" که از سوي "کن استون" داور انگليسي مسابقه کارت قرمز گرفته بود به زور توسط پليس به بيرون از زمين برده شد. در جريان اين بازي پليس مجبور شد سه بار مداخله کند و يک بار هم هر دو تيم را از زمين بيرون کشيد.
** دومين قهرماني برزيل
تيم برزيل در کوهپايه‌هاي آند دومين قهرماني پياپي خود را عليرغم غيبت "په‌له" جشن گرفت، اما اين دوره از مسابقات به خاطر برخوردهاي فيزيکي بي سابقه در آن به يادماندني شد.
په له ستاره رقابت هاي سال ‎ 1958سرانجام با تشديد مصدوميتش در مصاف با چکسلواکي کاملا نيمکت‌نشين شد، اما برزيلي‌ها با رهبري گارينشا و زاگالو در داخل زمين و با اين که کمتر از دوره قبل قدرت ويران کنندگي داشتند، توانستند به مرحله يک چهارم نهايي راه يابند.
** چک‌هاي شگفتي ساز
مهمترين و مهيج‌ترين نقطه اوج اين پيکارها ديدار يک چهارم نهايي بود که ميزبان، تيم شوروي سابق را ‎ 1 - 2شکست داد تا تمام کشور براي جشن و پايکوبي به خيابان‌ها سرازير شوند.
شادماني شيليايي‌ها طولي نکشيد، چون برزيل حريف قدرتمندي براي آنها در نيمه نهايي بود. چکسلواکي که در کمال شگفتي يوگسلاوي را در اين مرحله شکست داده بود، در فينال حريف برزيل شد.
چک‌ها در مرحله نخست همين پيکارها مقابل برزيل بدون گل متوقف شده بودند و حتي به شکل معجزه آسايي مجارستان را در يک چهارم نهايي شکست دادند.
اين تيم در مصاف با همه حريفانش گل نخست را مي‌زد، اما اين بار برزيل به فاصله دو دقيقه گل تساوي را زد و با به ثمررساندن دو گل ديگر قهرماني را به چنگ آورد. ‎ 9تن از بازيکنان تيم قهرمان در دوره قبل نيز در اين بازي حضور داشتند.
به اين ترتيب برزيل در کنار تيم‌هاي اروگوئه و ايتاليا، در ليست بزرگاني که دو بار جام ژول ريمه را بالاي سر برده اند، قرار گرفت.
** برترين‌هاي جام هفتم
قهرمان: برزيل
دوم: چکسلواکي
سوم: شيلي
چهارم : يوگسلاوي
** برنده کفش طلايي (بهترين بازيکن): شش بازيکن که هر يک چهار گل به ثمررساندند شامل: فلوريان آلبرت از مجارستان، والنتين ايوانوف از روسيه، درازن يرکوويچ از يوگسلاوي، لئونل سانچز از شيلي، واوا و گارينشا از برزيل.
** آيا ميدانيد
- روز ‎ 3ژوئن: تيم شوروي سابق 4 بر 1 از تيم کلمبيا جلو بود، اما در حالي که يک ساعت از مسابقه گذشته و به نظر مي‌رسيد چيزي تا پيروزي قاطع آنان نمانده، تيم کلمبيا طي ‎ 9دقيقه توفاني روزگار "لو ياشين" معروف به عنکبوت سياه را واقعا سياه کرد تا به تساوي دست يافت.
اهميت اين موضوع وقتي بهتر درک مي‌شود که بدانيم ياشين بهترين دروازه بان تاريخ رقابت‌هاي جام جهاني نام گرفت و حتي اهداي جايزه بهترين دروازه بان جام که در سال ‎ 1994آغاز شد، به افتخار او و عملکرد درخشانش درون دروازه، به نام او معرفي شد.
- در سال ‎ 1962وسلاو ماسک ظرف ‎ 15ثانيه گل چکسلواکي را وارد دروازه مکزيک کرد، اگر چه حريف نهايتا ‎ 1 -3پيروز شد. اما شگفت انگيزترين رکورد را بايد به نام "ديويد گوآلتيه ري" بازيکن ‎ 22ساله تيم سن مارينو نوشت که تنها ‎9 ثانيه بعد از سوت آغاز مسابقه در نوامبر سال ‎ 1993به انگليس گل زد.